Zuinig

Over een ding hebben Rick en ik nooit gedoe en dat is geld. Het enige wat we wel eens tegen elkaar zegen als we iets kopen is: misschien moeten we er iets meer aan besteden.
Nu willen we de voortuin een opknapbeurt geven. De houten planken, om het grind op zijn plaaats te houden zijn vergaan. De buxus heeft last van een soort spint waar niet veel aan te doen is. We willen zitjes hebben om in de laatse zon te zitten. De Hedera wil ik verwijderen van de muur want die groeit te sterk en moet ik om de week knippen. Kortom het begint er armoedig uit zien, er moet wat gebeuren. Ziet je omgeving er armoedig voel je jezelf ook zo.
Nu hebben we dat al een paar weken geleden besproken maar er gebeurt nog niets. Op dit soort dingen spreekt Rick me dan  aan. Wat is er aan de hand dat je nog niets hebt gedaan?
Eerst zeg ik dan dat ik nog niet weet hoe ik het precies wil hebben. Het volgende was dat ik geen zwaar werk kan doen, omdat ik mijn elleboog heb overbelast met het leggen van het terras.Vervolgens heb ik nog een paar van dat soort redenen. Maar Rick vraagt net zolang door, voorbij alle smoezen tot ik eindelijk zeg wat ik niet wil zeggen. Ik wil gewoon geen geld uitgeven. Ik vind het zonde om dingen te vervangen. Ik pot het liever op. En de lastigste: niet ik heb het verdiend maar Rick.
Als eenmaal het hoge woord eruit is, besef ik hoe moeilijk ik het mezelf zit te maken en dat is niet waar het in het leven om gaat.
Morgen eerst maar op pad om te zoeken naar een leuke aanbieding hardhouten planken, want ik blijf wel zuinig natuurlijk.

Met groeten Ton