Pauze

Het lijkt al op een blogpauze: Tien dagen geen nieuw bericht. En…..ik plak er de rest van augustus aan vast.

Te weinig om over te schrijven zonder in geneuzel of herhalingen te vervallen.

Met groeten Ton 

Uitgevlogen

Een extra daggie voor een bezoek aan Maastricht. En dat onder leiding van een echte Maastrichtse.

Eerst naar de Pietersberg en de cementgroeve. De foto die ik daar maakte is niet blogwaardig dus dan maar een van de afdaling en een waar op een paar traptreden deze kastanjebladeren onwaarschijnlijk mooi geprojecteerd werden. 

Bij Slavante genoten we van koffie, gebak 

en het uitzicht.

Daarna de stad in.

Stadsmuren.

Poorten.

De Jeker die wat verderop 

deze watermolen van kracht voorzag.

Tuurlijk de boekkerk in. 

Ook lunchten we en dineerden we heerlijk en genoeglijk aan de Maas. Dat laatste trouwens in Maasbracht

Het waren heerlijk ongedwongen, gezellige en genoeglijke dagen.

Dank Lillianne en Astrid.

Inmiddels thuisgekomen zag ik direct dat de meeuwenkuikens het dak hebben verlaten.

Nee, dat leverde geen leeg daksyndroom op. Het scheelt weer een berg gekrijs.

Vandaag onze vaste hortus routine.

De verzameling klokjes die ik ooit scoorde in de tweedehandswinkel doneerde ik vorige week, op vier exemplaren na, aan de hortus. Voor de verkoop. Maar ze zijn voorlopig opgenomen in de huiskamercollectie.

Kan ik er toch nog een tijdje van genieten

Met groeten Ton

In het zuiden

Nee, niet zo zuidelijk als Spanje.

In Limburg zitten we, voor een wandelreünie.

We vertrokken dinsdag uit Den Helder. Helemaal in stijl met Tupperwaretrommeltjes vol lekkere hapjes voor onderweg. Bijna vier uur in de trein vraagt om snoeperijen.

Het reist heerlijk relaxed en……goedkoop want met de nagenoeg gratis ‘keuze dagen’. Voordeel van ouder worden.

In Roermond aangekomen werden we opgewacht door Lilianne en reden we door naar een vriendin waar we zouden dineren. Natuurlijk ook eerst koffie met vlaai

en met uitzicht. Niet te versmaden allemaal.

In aangenaam gezelschap zijn vijf uurtjes zo om. Gelukkig wel met de afspraak om morgen te gaan wandelen.

Meteen ook een artistiek idee om na te maken.

De volgende morgen op pad voor een rondje van 27 kilometer.

Met na vijf kilometer al een eerste stop. De blauwe bessen boerderij met restaurant waar blauwebessenvlaai op de kaart stond.

Hier was de vlaai nog niet gearriveerd en een foto van de vlaai vergat ik te maken zo gauw het lekkers op tafel stond. Hij was verukkuluk.

En weer verder.

Leuke koeienkop boven de heg.

Prachtige omgeving. Lekker veel bomen en ruige stukjes land.

Helemaal in mijn nopjes.

Het krioelde trouwens ook van de paddenstoelen na de overvloedige regen van de afgelopen weken.

Zo aan het randje van Nederland staken we de grens van met de oosterburen over om door het Meinweg natuurgebied te lopen.

Met het Melickven.

We waanden ons verschillende keren op weg naar Rome.

Ach: hoe mooi kan worden?

Leuke kleine doorsluippaadjes en van die koele bospaadjes met ‘dapled shade’. 

En de bramen zijn aan het rijpen. We plukten boven de vossenpisgrens.

Omdat de dames een hoger wandeltempo hebben dan wij liepen we aan het einde toch steeds wat achter.

Tijdens het wandelen werd er over van alles gekletst en dat zette zich voort tijdens het avondmaal met het traditionele Maastrichtse zuurvlees dat weer leidde tot een excursie naar Maastricht. Daarvoor plakken we wel een extra dag aan ons verblijf.

Maar dat is voor het blog van morgen.

Met groeten Ton

Vanmorgen om negen uur

Wat gedachten bij het Nederlandse zomerweer:

Dankbaar dat we niet hoeven te kamperen.

O wat het zou het heerlijk zijn als het in Spanje een weekje zo koel en nat zou zijn. Vrienden daar worden de hitte wel een beetje zat.

Elke derde dag schep ik wat regenwater uit een oude teil die onder een lekkende dakgoot staat in de steeg naast ons appartementencomplex en geef dat aan de planten in huis die dat heerlijk vinden.

De bezoekersaantallen voor de Hortus liggen hoog omdat het geen strandweer is.

Met de tegen de ruiten zwiepende regen is het zorgeloos bankhangen met een lekker boek.

Zijn er al spruitjes, wilde Rick weten. Nee, wel zuurkool dus aten we een stevige zuurkoolschotel met spek en kaas.

Nog vier weken te gaan.

Met groeten Ton