Stoffig

Storm in Nederland, geen pretje.

Maar als hart onder de riem: hier is het ook niet altijd pluis.

Februari is de slechtste maand, hoorde ik afgelopen week. Inderdaad is februari minder mooi dan januari maar nog steeds, voor vers aangekomen Nederlanders in ieder geval, heerlijk zacht, warm, zonnig, droog en heel licht.

De afgelopen dagen was het een beetje een snotterig zonnetje. Dat kwam door de hoeveelheid Saharastof in de lucht. Het zag er gewoon grauw/gelig uit waardoor ik het idee had dat het elk moment kon gaan regenen.

Of het door het neerdwarrelende stof kwam of door iets anders maar het heeft een groot deel van de nacht gebliksemd met af en toe wat gerommel. Pas vanmorgen vroeg begon het te regenen en zag het terras er zo uit.

Tijdens de bouw van ons huis was er in de offerte voorzien in terracottakleurige tegels. 

Tja, terracotta past meer bij rustieke Spaanse huizen en wij wilden een wat moderner aandoend huis. De bouwer vond dat maar niks en probeerde ons de grijze tegels uit het hoofd  te praten. We zijn er nog steeds heel blij mee ook al is het oranje poeder wel heel goed zichtbaar.

Omdat we naar het koor gingen wilde ik de auto een beetje toonbaar maken en spoot die af met de tuinslang. Klaar, dacht ik toen alle modder er af was maar nadat ie was opgedroogd, werd duidelijk dat er meer voor nodig was om Zusie schoon te krijgen. Dat wordt boenen.

Ook helder is dat het terras met een borstel te lijf moet worden gegaan.

Gelukkig was er koor repetitie dus hadden we weinig last van het sombere weer, want somber bleef het.

Aan het einde van de middag begon het opnieuw te regenen en het leek wel of het meeste stof uit de lucht was want het regenwater dat van het dak kwam werd steeds helderder.

Met groeten Ton