Door verbranding van de zon maar ook door een hard kussen, zei de dermatologe, kan je ontsteking van het kraakbeen in je oor krijgen.
Tja, verbrand ben ik natuurlijk best wel eens maar een hard kussen?
Om de ontsteking te bestrijden wordt de aangedane plek bevroren met stikstof. Meestal dient dat een keer of zes te gebeuren voordat de ontsteking weg is.
Het bevriezen is niet zo erg. Het ontdooien is niet zo fijn. Maar dat leed is snel geleden. In de weken daarna sterft het kraakbeen af. Daar heb ik niet zo'n last van maar vreselijk is het als het kraakbeen gaat genezen en dat duurt een paar weken. Het is dan uiterst onprettig om op dat oor te slapen.
In Japan had ik daarom ook nogal last van de harde pittenkussentjes die men daar vaak gebruikt. Maar zelfs in Spanje is mijn zachte kussen nog te hard dus ben ik bezig met een alternatief.
Ik klungel nu met een deuk.
Een zeer zacht schuimrubberen kussen. Eerst trok ik er stukken schuim uit om een kuiltje te maken
Daarna knipte ik er een laagje af omdat het iets te hoog was
Als sloop een oud T-shirt want een katoenen rekt niet mee.
En nu slaap ik weer heerlijk op mijn rechterzij.
Waar ik ook mee in mijn nopjes ben is dat de eerste Japanse zaden zijn opgekomen.
Ook de Algarobbos komen op.
Als de kopjes van zaailingen boven de aarde uitkomen zit meestal het zaadhulsje er nog op. Ik laat die met veel moeite, ben nogal ongedurig, zo lang mogelijk zitten. Gistermiddag zie ik ineens dat alle hulsje weg zijn.
Ja, zei Rick, ik dacht dat ze er wel afkonden.
En dat konden ze natuurlijk ook wel maar zou het graag zelf hebben willen doen.
Nou ja, hij heeft het voorzichtig geneog gedaan want ze staan er goed bij.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten