Omdat ik naar gemakzucht neig, huldig ik het volgende principe: 20% van de energie gaat zitten in 80% van het resultaat.
Wil je de resterende 20% resultaat bereiken zul je daar 80% energie in moeten steken.
Lees ik eergisteren een artikel over fotograferen in de zomer. Omdat de zon zo hoog aan de hemel staat krijg je harde vlakke foto's. Dus is een gezegde bij fotografen dat je je camera in de zomer maar beter in de boom kan hangen. Daarna kwam er natuurlijk een hele batterij aan tips om goede zomer foto's te maken.
Wel vroeg het bed uit of nog laat de natuur in om gebruik te maken van het zachtere licht en lange schaduwen.
Met de 20% regel hield ik vanuit mijn stoel, de lucht in de gaten of er een mooi ondergaand zonnetje te zien zou zijn. En ja hoor. Mooie wolken met voldoende openingen voor lucht.
Dus loop ik de achterdeur uit, kijk over het weiland of ik al iets leuks zie, zoom wat in zodat ik niet helemaal naar het riet hoef te lopen.
Dan hoor ik een vogeltje prachtig fluiten. Ik loop naar de sloot. En ja, daar zitten twee vogeltjes, ze lijken een beetje op een rooodborstje maar dan zonder rood borstje, maar ze hoppen direct het riet in.
Wel zie ik drie hazen. En dat is dan wat in het artikel stond. Zorg dat er mooie lange schaduwen zijn of plekken die oplichten. Nou, nee er viel geen zonlicht op dit weidje.
Maar nu ik toch bij het het riet stond en de zon inmiddels lager maakte ik deze foto.
Genoeg, denk ik en loop naar huis, kijk nog een keer om en dan zie ik iets raars. Zitten er nou oranje bloemen in?
Nee het is het laatste zonnestraaltje dat op de riebladeren schijnt.
Ik maak een stuk of tien foto's maar alleen deze is nog enigszins het bekijken waard.
Nu heb ik last van mijn gemakzuchtige 20/80 regel.
Als ik nu eens wat tijd had besteed aan het handmatig instellen van de camera had ik wat met de scherptediepte kunnen doen zodat die prachtig oranje gekleurde bladeren scherp op de plaat hadden gekomen.
Klusje voor vandaag om daar parate kennis van te maken.
Met groeten Ton
