Vandaag was ik in het duin voor de, inmiddels, wel bekende bramenpluk.
Omdat het plukken van bramen nogal eentonig is, is er voldoende tijd om de gedachten te laten gaan en om ineens te merken dat ik in Spanje zat.
Tijdens onze wandeling van Sevilla naar Santiago liepen we regelmatig door natuur die bestond uit lage stuiken waar er nogal wat doornen hadden. Garrique genaamd.
En waarom dacht ik daar aan? Omdat ik in het Nederlandse equivalent beland was. Duindoorm, rozenbottels, vlier, meidoorn, braam etc. Veel prikkers.
Maar leuk om ineens te bedenken dat overal op de wereld aangepaste vegetaties zijn die, weliswaar andere soorten bevatten maar wel een soortgelijke uitstraling hebben.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten