Omdat de huisoppasser geen groenten uit onze tuin wilde oogsten viel er eergisteren veel te plukken.
Dat is natuurlijk heel leuk. Een nadeel is dat de courgette gigantisch was geworden en de sperzieboontje een beetje te dik.
Er, na 18 jaar samen met Rick, nog steeds dingen zijn waar ik me over kan verbazen.
Ik nog steeds leef met ideeën van mijn ouders.
Toen ik de sperzieboontjes ging plukken vond ik ze wel heel dik geworden. De zaadjes zijn dan al te groot en de dop een beetje vlezig. Ik wilde ze eigenlijk niet meer gebruiken want ze zijn dan niet meer zo lekker. Maar ja, ik ben zuinig en een paar van die dikke bonen kunnen nog wel in de sla.
" Wat heerlijk" zei Rick, toen we zaten te eten.
Wat is er dan precies lekker?
Nou die boontjes, lekker dik. Je hebt dan echt iets om op te kauwen.
Soms is het heerlijk om weer eens met nieuwe ogen naar een oud ding te kijken. Want ook ik vond ze lekker.
Ik kijk nog steeds eerst naar links een rechts voordat ik oversteek. Maar dat is dan ook nog een waardevolle les van mijn ouders.
Maar dat van die dikke sperziebonen.... dat kan vanaf nu overboord.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten