Hersenspinsels

Ik heb al eerder geschreven dat ik niet technisch aangelegd ben en dat ik heel boos word als apparatuur niet naar behoren functioneert.

Een jaar lang heb ik problemen met het slot van de achterdeur. Soms wil dat niet van buitenaf sluiten.
Ik moet dan eerst naar binnen, de deur afsluiten, door de voordeur naar buiten, de poort van het slot doen en dan pas kan ik op mijn fietsie stappen.
Ook vanmorgen. Regen, Egbert en Okkie trekkend aan hun lijnen, sleutel in slot, slot weigert, honden weer naar binnen en ik pak mijn gereedschapskist. Dit varkentje ga ik eerst even wassen. In de gereedschapskist kijkend valt mijn blik op een spuitbus olie- speciaal voor sloten. Het slot werkt weer naar behoren.
Zeer inspirerend dat het zo gemakkelijk was.
Nadat ik terug was van de wandeling eerst maar een onderwerp aangepakt dat ik al een paar weken heb uitgesteld. Een tekening maken als voorbereiding op te schilderles van volgende week.
Op internet gezocht en na 10 minuten had ik een perfect portret gevonden. Een kwartier later had ik dit goed op papier staan.

Wat gebeurt er nu steeds?
In mijn achterhoofd hoor ik mezelf roepen; ach dat lukt je toch niet, niets voor jou, daar moet je handig voor zijn. Het maakt me afhankelijk, ik voel me een slachtoffer van de omstandigheden en krachteloos.
Tijd dus om niet meer op mijn hersenspinsels af te gaan. Want zo gauw ik deze gedachten loslaat kan ik alles doen.
Ik ben niet hulpeloos en... ik zal soms hulp nodig hebben. Zeker als de reparatie verder gaat dan olie in een slot.

Met groeten Ton