Ook al schrijf ik dit blog voor mezelf, het is prettig om bevestigd te worden.
"Mijn oordeel berust te vaak op tunnelvisie" aldus Alex Brenninkmeijer in het NRC van vandaag. Iedereen heeft zijn vooroordelen, maar als we door beeldvorming de wereld verdelen in 'wij' en 'zij', missen we de dialoog die nodig is om niet te discrimineren. Als het om 'ik' en de 'ander' gaat dan valt er veelal wel een brug te bouwen.
Hoe iemand ook denkt over homo's, als hij goed contact heeft met zijn homo-buurman speelt het verschil in de seksuele gerichtheid minder een rol. Datzelfde geldt ook voor de Marokkaanse buur of de Poolse schilder.
Wat mij het meest treft in het artikel is dit: "Vertrouwen is geen abstract begrip, maar het resultaat van concrete contacten, van dag tot dag. Zonder dialoog blijft de ander buiten beeld en wordt hij een object in plaats van een mens van vlees en bloed. Die dialoog vormt de kern van ons samenleven. De dialoog is niet altijd een gemakkelijk gesprek en vraagt bovendien tijd, inzet en moed."
Het is als of ik mezelf geciteerd zie. In mijn blog van vorige week schreef ik over de problemen met de buren het volgende:
"Met dit gesprek zijn de problemen natuurlijk niet de wereld uit maar de buren hebben nu wel weer een gezicht. De afgelopen jaren hebben we niet met elkaar gesproken en ontstaat er een abstract begrip over wie die mensen zijn."
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten