Panorama wasdag

Van Speyer naar Oberderdingen. 60 Kilometer.

We lagen in coma vannacht en stonden pas om half zeven op. Zo: die nachtrust is binnen. 

Ik wilde vandaag een wat kortere dagtocht want begin wel wat vermoeid te geraken.

Anyway. Pas tegen half acht de weg op.

Een half uurtje later gaan we voor de laatste keer deze trip de Rijn over.

Het is opvallend hoe je soms dingen herkent waarvan je niet eens wist dat je ze wist. Rijden we vanmorgen over een stuk weg waarvan we beiden zeiden dat we hier niet hadden gereden. Roepen we ineens gelijktijdig: maar deze beddenzaak herken ik. Ook nog eens een beddenzaak die niet erg opvallend was en we beiden niet echt interesse hebben voor bedden.

Het eerste uur hadden we een heerlijke route. Nog lekker vlak, op een brug na, door de landerijen, over beboste paden en een prachtige golfbaan. 

Dat we eenmaal op de golfbaan reden, waarvan we het bestaan nog wel wisten, wisten we ook dat we langs Beatriz zouden komen. Drie jaar geleden sliepen we bij haar in het tuinhuis en we wilden haar graag bedanken.

En dat lukte. Zij en haar man waren thuis en nadat we op de bel hadden gedrukt en er werd open gedaan werden we direct herkend.

Maar ik heb het gisteren nog over jullie gehad want een vriendin gaat naar Venetië fietsen.

Kortom: het was opnieuw zeer aangenaam en dan is een uur zo om.

Nog snel een mooie route gekregen door het dal zodat er niet te veel gedaald en geklommen hoefde te worden gingen we weer op pad. En dan rijden we met licht gemoed.

Hoe heerlijk kan het zijn.

De ogen van Malle Pietje zijn ook mee en wat zouden die hier graag even in struinen.

Bij Beatriz kwamen de droogte en hoge temperaturen ter sprake. Mijn schoonvader, 93, zei altijd al dat het zuiden van Duitsland de Duitse Sahel zou worden.Wellicht een wat boude uitspraak en waarvan ik hoop dat het niet bewaarheid word maar we zien dat b.v. mais kleine bladeren en kleine kolven hebben. Ook zien we dat de bomen veelvuldig slecht in blad staan of al blad beginnen te verliezen.

Vanmorgen haalde Rick wat boodschappen bij de EDEKA en wilde hij betalen met mijn bankpasje. Deed die het niet. Dus snel naar buiten om geld te halen om contant te betalen.

Inmiddels zitten we ja, ja, in een heus hotel. Heerlijk en met de EDEKA op een kilometer afstand maar wel met een bult ertussen zodat we voor het avondmaal nog een salade kunnen halen.

En  dat deden we nadat we waren opgefrist en een kleine siesta hadden gedaan. Staan we bij de kassa en ja hoor: pasje doet het ook hier niet. Rick reed terug naar het hotel om zijn pas en wat cash op te halen. Eenmaal weer terug in de winkel blijkt ook zijn pas het niet te doen.

Als het alleen een probleem is met de EDEKA is het geen ramp want dan gaan we naar de PENNY, LIDL of ALDI.

We verblijven in een OBDhotel. Mooi, modern en ……zonder personeel. Alles via internet geregeld inclusief toegangscode en weet ik wat al niet meer. O ja, ook een coronacertificaat.. Klokke drie uur konden we via de code naar binnen.

Prachtige grote ramen met een weids uitzicht. Net of we op de fiets zitten

Maar de pelgrimswas moet ook gedaan worden en ik hoefde niet lang na te denken waar die was te drogen.

Een heel nieuw panorama.

Met groeten Ton