Schaamte

Omdat het weer wat te wensen overlaat is het mooi tijd voor wat binnenklusjes.

Zo zaaide ik een stuk of twintig pijnboompitten en Acaciazaadjes die ik kreeg van zus toen ze uit Australië terugkwam. Ze liggen als zes jaar te wachten om gezaaid te worden maar er stond schaamte tussen.

Waarom niet meteen gezaaid nadat ik ze van zus kreeg? 

Oei, even goed naar mezelf luisteren. Ik liet ze liggen omdat ik het een stom kado vond. Hoe kan je nou een Australische boom in een Spaanse tuin zetten?

Dus liet ik het zakje in de bewaardoos liggen en elk jaar zie ik het en voel schaamte. Schaamte omdat ik inmiddels een vette Acacia in de tuin heb en de permacultuur het gebruik van snelle, kort levende groeiers aanbeveelt.

Na de bosbranden in Australië las ik een artikel dat na bosbranden, Acacia zaden ontkiemen. De zaden kunnen wel vijftig jaar goed blijven dus.......deed ik de zaadjes gisteren in een beker en overgoot ze met heet water. Dat is een bekende methode om de hitte van een bosbrand na te bootsen.

En vanmorgen zaaide ik de gezwollen zaadjes in drietallen in de potjes.

En ik maakte stekken van een Buddleja. De moederplant heeft het al een paar jaar niet naar de zin op de door mij toebedeelde plaats.

Hopelijk gaan de stekken het beter doen. Een lege waterfles doet dienst als minikasje.

Omdat de temperaturen wat lager liggen gaat het haardhout sneller dan ik had gedacht en heel veel ligt er niet meer in het houthok.

Tijd voor Malle Pietje om in actie te komen. Die spiedde de afgelopen dagen overal naar hout. Gratis hout wel te verstaan dus wat sloophout uit de container en een dikke afgebroken tak van de olijfboom op het lege perceel vlak boven ons.

Het was even flink werken om het gevaarte naar beneden te brengen en in stukken te zagen. Omdat die tak al een jaar of vier geleden is afgebroken is het kurkdroog en keihard maar vandaag is het huis er in ieder geval warm mee gestookt en waarschijnlijk de komende twee dagen ook nog wel.

want de dikste stukken branden wel een uur of twee.

En wat doet Rick in de keuken? Pannekoeken eten en het regent niet eens. 

Omdat het traditie is om pannenkoeken eten als het regent zijn we al drie dagen onrustig. 

Ha lekker pannenkoeken morgen. Waarna het droog bleef en we konden roepen: morgen pannekoeken.

Maar ook vandaag bleef het droog en besloten we om de traditie te doorbreken.

Im de middag ontstonden er grote aambeeldwolken boven zee en ze kwamen dichterbij. Zou het dan toch?

Nee dus en ging ik de helling af om olijfbomen te snoeien om haardhout te maken voor volgend jaar.

In 2012 kochten we perceel naast ons van meneer Navas. Hij vertelde dat de veertig olijfbomen door hem en zijn vader zijn geplant. Ongeveer zeventig jaar geleden en de sinds de dood van de vader zijn ze niet meer onderhouden.

Na de aankoop ben ik wel een keer een stukje de helling afgekropen maar omdat het zo steil is niet verder dan een meter of vijftig. 

Op de kadastrale kaart staat aangegeven welk gewas waar op de kavel stond ten tijde van de aanplant: olijven en druiven. 

De olijven zijn zo groot geworden dat ze bijna een bos vormen.

De bomen op deze foto snoeide ik in 2017 rigoureus terug en dat hout is nu bijna op.

De plaats van de druiven is in bezit genomen door grassen en kleine struiken. En leuk om te zien is dat er veel gewas staat en als ik in de grond graaf is er een mooie compost laag te zien. Dat biedt meteen perspectieven voor bos aanplant want de successie van planten is hier al gevorderd van eenjarigen naar meerjarige planten en dus zelfs al wat struikjes.

Zo ziet de begroeiing er van dichtbij uit.

Ook is er een overvloedige fauna gezien de vele wildpaadjes die er zijn.

Nadat ik een halve boom had gesnoeid, de takken naar boven had gesjord en in stukken had gezaagd begon het toch wat te spetteren.

Ben benieuwd wat de regenmeter morgen aangeeft.

Met groeten Ton