Geen foto’s vandaag want...... geen idee. Is er iets veranderd met eergisteren? Nee. En toch wil er geen foto geüpload worden.
Dus dan maar gewoon tekst.
Soms klets ik maar wat op dit blog.
Zo schreef ik dat de composthoop de zesweekse verwaarlozing tijdens ons Hollandse verblijf weliswaar had overleefd maar dat er van ‘binnen 30 dagen’ compost geen sprake zou zijn en dat ik het composteringsproces maar op zijn beloop zou laten. Ook zou ik zo snel mogelijk een nieuwe composthoop gaan opzetten.
Nou niet dus. Ik schrijf het een en doe het ander.
Misschien wat bijbels maar in dat boek staat dat de wijnstok die geen vruchten draagt niet alleen nog een kans kreeg maar ook extra water en mest.
Nou die composthoop gaf ik ook niet op. Dus hup. Zeil eraf, spitvork gepakt en de boel omzetten. Nieuwe dunne laagje vers groen ertussen, wat extra water want het was wat te droog en het wondermiddel urine.
En? Hij of zij doet het als een tierelier. De temperatuur is zo hoog dat ik mijn hand niet in de kern kan houden. Helemaal goed dus en inmiddels is ie al drie keer omgezet en de temperatuur blijft hoog.
Rick lag gistermiddag op zijn zonnebedje, ja dat kan hier gewoon en zei: je geeft ook niet op he, toen ik weer eens enthousiast terugkeerde van het composteerproces.
Tja, zo heb ik dat zelf nog nooit bekeken maar inderdaad: als ik echt iets wil geef ik niet snel op.
Zo plantte ik ook weer een aantal fruit- en notenbomen. Want ook dat plukbos moet er komen. En ja daar gaat ie weer.......wat is de grond in de afgelopen jaren verbeterd. Het was gewoon een genot om een plantgat te graven. Zelfs met de stenen die hier in de grond zitten, want de grond is zoveel losser van structuur dat je de stenen een beetje kan wegduwen. Eerder zaten die stenen gewoon in een soort beton en was het hakken met de pikhouweel.
Ook blijf ik zoeken naar nieuwe info met betrekking tot het bodemleven en dat dat eigenlijk de basis is van een goed werkend ecosysteem. En wat vond ik nu? Dat ook bijen van de schimmelnetwerken eten die aan de oppervlakte komen. Een vrij recente ontdekking die wellicht verklaard waarom er zoveel bijensterfte is. Het artikel staat op: natuurlijkimkeren.org. Het betreffende artikel is van Miriam Lefebvre en heet: Zwammen ten dienste van honingbijen.
Wat mij betreft een extra reden om op de ingeslagen weg voort te gaan.
Dus zijn alle takken van de omgezaagde pijnboom fijngeknipt net als een paar takken die ik van de algarobboboom snoeide. Met de nieuwe boomzaag ga ik de komende dagen opnieuw de berghelling af om enkele al 40 jaar niet gesnoeide olijfbomen onder handen te nemen. De dikke takken gaan het houthok in en het fijne snoeisel dat er afkomt, meng ik met het andere snoeisel zodat het als een flinke hoop lekker rustig kan verteren. Ik ga dat niet composteren omdat de takken wat te dik zijn en er te lang over zouden doen.
Kortom: lekker bezig.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten