zaterdag 4 januari 2020

Weg met dat bos


Nadat het huis in Spanje klaar was, kwamen we er achter dat het wel heel onbeschut bovenop de berg stond. Prooi van de wind. 
Opgegroeid aan de kust is wind niet mijn meest favoriete deel van het weer. Ik word er onrustig van.
Dus stonden de eerste jaren van het tuinieren in het teken van beschutting. Maar dat brengt wel een dilemma: willen we vrij zicht op al het moois dat ons adelaarsnest biedt? Of willen we luwte?

Ik plantte veel bomen dicht op elkaar zodat ze de eerste jaren steun aan elkaar zouden hebben met het idee in het achterhoofd dat als de bomen het goed zouden doen we dan later zouden kunnen beslissen om weer wat om te zagen.

Gistermiddag zaten we na een bewolkte ochtend zo tegen drieën in het zonnetje bij de keukendeur. Om half vier moesten we daar weg vanwege de schaduw van de pijnbomen. Stilte. Niets werd er over gezegd alsof we beiden het onderwerp niet ter sprake durfden te brengen. Want ja, je zaagt hier in het hete droge harde klimaat niet licht een boom om. 

Vanmorgen was het opnieuw mistig en zaten we binnen bij de warme haard.
Zeg uh, zei Rick.
Ja?
Het is wel wat donker he, in huis.
Ja, ik lag vanmorgen in bed al te denken of er toch niet een boom weggezaagd moet gaan worden. We konden gistermiddag al niet eens meer in de zon zitten en dat gaat er in de komende jaren niet beter op worden.

Ik schrok eigenlijk van mijn eigen woorden maar het was bij het planten eigenlijk al ingecalculeerd.

Dus........



Voor.


Nadat de eerste takken er af waren.


Halverwege.


Bijna klaar.


De laatste.


He, he, nu eerst even rusten.



En het dia showtje.

Wel ligt er nu twee kuub takken in de tuin die in de komende dagen fijn geknipt moeten worden om op de composthoop te gaan. De dikkere takken worden in stukken gezaagd om vervolgens een jaartje te drogen om als haardhout te dienen.

Maar wat een ruimte. Ook is het ‘zware’ van de groene muur doorbroken. We zijn er blij mee en dat maakt een toekomstige ingreep, want die zit er aan te komen, wel makkelijker.

Met groeten Ton

P.s. Ik keek eens naar de statistieken van het blog. Vorig jaar een record aantal hits. 157.094. De bulk daarvan was tijdens de wandeling naar Rome. Een kanttekening is dat het hoge aantal hits ook wordt veroorzaakt door een Poolse website die gedurende een aantal dagen elke drie uur 120 hits maakte. In totaal ongeveer 5000 maar minus deze nog steeds een vet record.

10 opmerkingen:

Petra zei

Hoi Ton lekker bezig weer, hoop voor jou dat je deze boom als het heelllll warm word niet gaat missen. Dus daarmee bedoel ik dat je straks nog genoeg schaduw plekjes heb 😉 En als ik het goed kan zien 👀 is het een soort dennenbomen? Deze kan je volgens mij beter niet in de kachel doen, dit i.v.m. de hars die uit het hout komt. Maar misschien zie ik het verkeerd en is het geen den, but anyway als het er wel een is je mag het natuurlijk helemaal zelf weten.😋. Groetjes Petra

Bertiebo zei

Bomen 'wegdoen' is een moeilijke beslissing. Maar soms moet het

schrijfselsvanmij zei

Ik hou van bomen, had er ook heel wat moeite mee om toestemming te geven aan onze Roel om een aantal moeraseiken te rooien. Het karwei is nog niet helemaal geklaard maar je kunt nu al zien dat het er veel beter uitziet en ook beter is voor de bomen die mogen blijven staan.

Ton zei

Hoi Petra, Gelukkig blijven er schaduw plekken genoeg over en.......met de tijd groeit het gat tussen de bomen dicht. Over het gebruik van naaldhout lopen de meningen uiteen. Keek nog maar weer eens op het www. Wat ons opviel in Zuid Duitsland, Oostenrijk en Noord Italië was de enorme hoeveelheid houtstapels van naaldhout voor haard gebruik. Ik meng het met olijfhout en de schoorsteen wordt elk jaar geveegd want dat is een vereiste. Met groeten Ton

Ton zei

Hoi Bertie, Toen we vanmorgen de woonkamer instapten waren we beiden aangenaam verrast door het licht en de wijde blik. Wij zijn met de beslissing. Met groeten Ton p.s.Gefeliciteerd met de kleinzoon.

Ton zei

Hoi Inge, Volgens de wetenschap zijn we als mensheid ontstaan in steppeachtig gebied. Vandaar de hang naar een half open landschap. Er mag dus best wat licht in het bos. Met groeten Ton

miekequilt zei

Nou, ik snap wel dat jullie die boom weghaalden. Wat een licht en lucht en ruimte geeft het.

Ton zei

Hoi Mieke, Je begrijpt het. Met groeten Ton

Marjorie zei

Zoals ik bij je vorige post al zei: wat je teveel heb knip je af ;-).

Ton zei

Hoi Marjorie, Snoei met een ruim geweten en een scherpe schaar maar dit was wel met een heel ruim geweten. Met groeten Ton