Deceptie

De gasten arriveerden maandagavond vlak nadat de zon was ondergegaan.

Nee, eerst een foto, voordat de kleur weg is.

Wat is dat toch leuk als gasten voor de eerste keer op de berg komen. Ze zijn altijd onder de indruk van de schoonheid van moeder natuur. En ja we zijn steeds nog dankbaar dat we ooit tegen dit perceel grond aanliepen.

Barry en Monique liepen in 2018 naar Rome en we volgden hen via het blog dat Barry dagelijks schreef. Het was voor ons een bron van inspiratie. Nadat ze weer in Nederland kwamen zochten we ze op in Drenthe. Dat klikte en toen wij vervolgens naar Rome wandelden, spraken we met hen af in Obergünzburg in Beieren. En in het kader van onze nieuwe gastvrijheid nodigden we ze uit om naar Spanje te komen.

Dus worden er veel ervaringen uitgewisseld maar ook wat de impact op het ‘gewone’ leven is van het pelgrimeren.

En zoals ik regelmatig schrijf dat we allemaal op elkaar lijken en zelfs verbonden zijn met elkaar omdat we gemaakt zijn van hetzelfde sterrenstof blijkt ook nu weer hoeveel dingen we gemeen hebben. Soms ziet het er iets anders uit maar in basis: gelijk. 

Zo zijn er veel gezamenlijke interesses.

Ik ben geïnteresseerd in bomen. Hoe groot worden ze, gebruiken ze veel of weinig water, zijn er delen eetbaar, leggen ze stikstof vast, leveren ze stuifmeel of nectar voor insecten, welke dieren leven er van de vruchten of noten.

Barry weet als restaurateur van gebouwen dan weer alles van hardheid van het hout, hoe vet het hout is, hoe de nervatuur is en waar soorten specifiek voor worden gebruikt. Onder andere onze onvolprezen acacia schaduwboom waarvan het hout gebruikt wordt in molens.

Hoe leuk en leerzaam kan het zijn?

Natuurlijk werd er gezamenlijk gewandeld. En natuurlijk naar het lekkerste taart restaurant.

Vandaag had ieder een eigen programma. De gasten bezochten een vriend in Marbella en wij hadden onze eerste koorrepetitie met de nieuwe dirigent.

Dat laatste was wat mij betreft geen succes.

Nieuwe liederen instuderen zonder bladmuziek en naast de melodie worden tweede- en derde stemmen vervolgens naar vrijheid ingevuld. Met deze werkwijze is niets verkeerd en het zal de zanger beslist nieuwe vaardigheden aanleren. Wel vond ik de repetitie lang duren.

Ook ging ik niet met een blij gevoel naar huis en dat had meer te maken met het genre wat de dirigent heeft: Pop en Jazz. Een gruwel in mijn opinie.

Uiteraard kijk ik het een paar weken aan maarrrrrrrr.......... wat in je kop zit, zit niet in je kont, zei mijn vader regelmatig tegen me.

Anyway, we hadden een mooie zonsondergang.

Met groeten Ton