Zou ik zus bellen of ze meegaat naar mijn moeder? Ik heb het niet gedaan want ze gaat immers altijd op woensdag.
Toen ik op de verpleegafdeling kwam en mijn moeder niet zag zei een verzorgster.' Uw zuster, die met de krullen, is bij uw moeder op haar kamer.'
Toen ik naar binnen liep zat mijn moeder met ontbloot bovenlijf en werd haar rug ingesmeerd door mijn zus. 'Kom maar binnen hoor'. Maar dat is voor mij drie stappen te ver. Ik heb mijn moeder nog nooit bloot gezien. Ze is haar hele leven nogal preuts geweest en als ze niet zo dement zou zijn geworden zou ze het beslist onprettig hebben gevonden als ik haar zo zou zien. Ook al heeft ze er zelf totaal geen idee meer van, voelde het voor mij beter aan om even op de gang te wachten tot ze weer decent gekleed was.
Na een gesprek over de ongewone visite tijden van ons beiden kwam het gesprek op de fietsafstand van het verpleeghuis.
'Maar het is te ver voor Egbert om te lopen.'
Maar ben je nu op de fiets dan?
Nee, met de auto.
Maar waar ís Egbert dan?
O, jee, helemaal niet meer aan gedacht. Toen ik hem riep kwam hij direct aangelopen maar hij heeft zich goed vermaakt, struinend naar voedsel en aandacht.
Dat doet me denken aan mijn oom en tante. Die kwamen eens op visite met hun kinderen en die speelden met mijn broers en zusters. Toen oom en tante op weg naar huis waren kwamen ze er achter dat ze één van hun kinderen bij ons hadden achtergelaten.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten