Als we iets willen hebben, vragen we dat eerst aan het universum. Of dat het universum het dan is die het geeft weten we natuurlijk niet, maar we krijgen vaak het gevraagde en soms zelfs meer.
We wilden graag weer een hondje. Een leuk aardig niet te groot hondje. En wat gebeurt er? Eigenlijk bijna direct was er in het asiel precies zo’n hondje. Nou uh, bij een foster dame dan.
De eerste weken zijn dan best wel intensief met wennen aan elkaar en de hond een beetje manieren te leren waarbij het ook nog wel eens mis ging.
Het is Rick die de meeste training doet en o.a. het uitlaatprotocol voor zijn rekening neemt waar het poep en plas betreft. Ook hier ging het weleens fout maar inmiddels kan Rick Leo ‘lezen’ als hij een behoefte wil doen.
De training gaat met kleine stapjes want het lijkt dat Leo moeilijk met verandering omgaat. Een andere plaats van zijn voederbakje en er is stress. Een ander kussen in zijn kooi en hij gaat er niet meer in zonder eerst weer wat training met snoepjes.
De kooi training is sowieso een van kleine stapjes om een hond aan te laten wennen, je sluit hem eigenlijk gewoon op en wie heeft daar nou zin in? We doen dat dan ook echt zonder dwang, want anders ben je zo weer een paar weken teruggezet.
Inmiddels is hij helemaal gewend aan de kooi. Hij eet er in, slaapt er in, verstopt zijn bijtbot onder het kussen dat er in ligt en doet er zonder probleem zijn tukjes in. Maar hoe gaan we de volgende stap nemen om hem in de kooi te laten overnachten? En dan minstens acht uur lang zonder onrustig te zijn. We kwamen we eigenlijk niet echt goed uit.
Maarrrrrrr..... Gisteravond keken we naar Harry Potter en dat duurde tot half twaalf. Zo rond 22.00 uur gaf Leo aan te moeten plassen. Rick naar buiten met de hond waar die zijn ding deed. Terug in huis liep Leo regelrecht de kooi in en ging in de slaapmodus. Toen de film afgelopen was twijfelden we wat te doen.
Laten we Leo liggen en doen we de kooi dicht of toch maar gewoon op zijn vertrouwde nachtplek?
Toen we opstonden om naar de badkamer te gaan kwam Leo direct uit zijn kooi en struinde wat door het huis.
Leo neemt de beslissing zei Rick, ik laat hem dan maar gewoon op zijn oude plekkie bij de deur slapen, maar voordat wij de tanden hadden gepoetst lag Leo al weer in zijn lekkere en dus blijkbaar ook veilige huissie.
Zal ik het deurtje dan maar op slot doen? Dan gaan we naar bed en dan zien we wel wat er gebeurt.
Wel, heb je ooit...zou je het willen kreeg je het niet voor elkaar, maar er gebeurde dus helemaal niets. Leo sliep waarschijnlijk beter dan wij, want we waren steeds gespitst of er geen onrustige geluiden uit de kamer kwamen.
Zo rustig lag hij in zijn mandje dat hij ook bleef liggen terwijl Rick de gordijnen om 8.00 uur open schoof.
Wij helemaal blij dat het zo goed ging. Dank universum.
Omdat wij wat onrustig sliepen en we het Leo niet extra lastig wilde maken waren we voor zonsopkomst op en daarmee kon ik weer eens een oranje ochtendfoto maken.
Vanmorgen was het heerlijk zonnig weer en braken de kristallen het licht.
Ik ben nog steeds blij met die mini regenboogjes op de muren.
In deze regenboog zit de schaduw van een van de bloemen uit het boeket van zus.
En ik ontdekte iets in de tuin.
Na drie jaar eindelijk bloemetjes in de bougainville.
Inmiddels zitten we dik in de mist.
Met groeten Ton
10 opmerkingen:
Dat is toch geestig zeg: Leo rustig en jullie onrustig slapen! Mooi die regenboogschaduw. Kunnen genieten van de kleine dingen is echte levenskunst!
Hoi Emie, Het kan verkeren. Gaan er van uit dat het aankomende nacht beter gaat. Ik kan beslist genieten van kleine dingen toch lijkt het in deze tijden wel wat meer moeite te kosten. Met groetenTon
“onze” hond gaat vrijwillig de bench in, verwacht wel iedere keer een kippennekje, en slaapt 9 van de 10 keer zonder morren de klok rond.
Mooi om te lezen hoe dat gaat met jullie Leo. En die miniregenboog, dat is genieten. Ik heb er soms een in de badkamer, maar niet zo mooi als deze
Hoi Inge, Maar zeg nou zelf: voor een kippennekje doe je toch alles. Met groetenTon
Hoi Bertie, Het leukste is dat ze er opeens zijn. Met groetenTon
Welja, Leo is een echte hond. Die houden niet zo van wijzigingen in de zaken :-) Onze Lola slaapt ook het liefst in de bench in mijn werkkamer. Het deurtje gaat nooit dicht, maar ze is er vanaf dag een dat ze hier kwam zeer aan verknocht. Lola kwam pas bij ons toen ze vier jaar was. Het liefje heeft nog een mand in de keuken en een prachtig handgemaakt kussen in de huiskamer. Daar ligt ze ook in/op, maar alleen als wij in de betreffende ruimte zijn. Ik zie dat je er een plank op hebt liggen. Ik heb een grote fleece doek over de bench gedaan (met de opening vrij natuurlijk) zodat het echt een heel beschermd donker holletje is.
Ik moet wel lachen om het feit dat jullie zo druk zijn met dat beestje. Leuk én herkenbaar!
Hoi Griemank, Leo is beslist een hond. We herkennen ook veel dingen van Egbert, dus hondse dingen waarschijnlijk. Net als Lola sliep Egbert ook altijd in zijn bench maar die wilde het deurtje op slot hebben. Deden we dat niet bleef hij onrustig. Ook Egbert had drie plekken om te liggen want het leukste is het toch bij de baasjes. Daarom heeft Leo hier maar een plek omdat er maar een plek is waar we zitten. Met groetenTon
Nu de zon in de kamer is ligt Hera daar tegen de kast aan en in de loop vd middag schuift ze met de zon mee.
Omdat we 9 maanden in de keuken zaten had zij haar kussen onder tafel, de eerste 2 dagen vond ze dat niet zo geweldig, maar alles went wel.
Omdat we nu weer in de kamer zitten en graag de nieuwe vloerbedekkking schoon van nachtelijke ongelukjes houden moet ze in op het keukenkussen in de nacht. Het leuke is dat ze na paar dagen rond 10 uur zelf die plek al opzocht, meestal gaat ze rond half 11 nog een keer uit. Maar 10 uur is kennelijk nacht terwijl ze al vanaf half 8 naar haar eten slaapt.
Hoi Lot, Gewoontedieren dus. Wij zien dat ook aan het rondje door het huis dat Leo regelmatig loopt. Eerst naar de keuken om wat op te likken van de grond. Dan snuffen bij de wasbak, vervolgens zijn neus in de papierbak te steken en dan omhoogkijken en proberen bij de zak van het plastic afval te komen. Die zak hangt al hoger omdat de inhoud té lekker was om aan te snuffen en te likken. En ja, ook hier treed de nachtrust ongeveer in na het eten. Wij verbazen ons erover hoeveel een hond eigenlijk slaapt per dag. Maar goed: gewoontes maken ook duidelijk wat de hond wil en als die ineens wat anders doet is er waarschijnlijk wat aan de hand. Fijn voor jullie dat de woonkamer weer bewoonbaar is. Hopelijk is het geworden wat jullie er van verwachtten. Met groetenTon
Een reactie posten