Na aanschaf van de kippen moesten we we nog een maand of drie wachten op de eerste eieren, wat we vol spanning deden. Maar na het, ietwat onwennig opeten van die eerste eieren, raakten we snel gewend aan de constante aanvoer.
De gelegde eitjes worden altijd met veel getok kenbaar gemaakt. " Ik ga kijken of ze er weer eentje hebben uitgepoept " zegt Rick dan en snelt naar het hok.
Ook vandaag veel lawaai, maar ík moest naar het hok want Rick zat té lekker in het zonnetje. En teleurgesteld kwam ik terug met een mini eitje waar ik een 'gewoon ' ei verwachttte.
Eerst maar eens op internet gezocht waarom er ineens een krieleitje was.
Bij jonge hennen gebeurt het nog wel eens dat een stukje eiwit in de eileider achter blijft. Dit wordt alsnog ingekapseld met kalk. Het ei bevat geen dooier.
Weer wat geleerd.
En omdat Rick morgen niet thuis eet, eet ik spinazie met anderhalf ei.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten