Wij willen altijd maar mooi weer. Lekker in de zon zitten en bruin worden. Maar nu ik hier in Spanje aan het tuinieren ben moet ik steeds aan mijn oom Leo denken. Hij was een echte natuurliefhebber en fanatiek tuinier. Ik herinner me bijvoorbeeld dat hij wekenlang bezig was met een uitgebloeide orchidee om daarvan de zaadjes te verkrijgen. Dat moest -op een oude krant-in de zon drogen en rijpen. Maar op en dag kwam er een windvlaag en alle zaadjes waren weg. Vervolgens heeft hij het deel van de tuin waar hij dacht dat het zaad was gevallen afgezet en met veel zorg behandeld en ja hoor na een paar jaar had hij enkele orchideëen.
Maar wat mij het meest is bijgebleven van hem is dat hij de zon 'de koperen ploert' noemde. Hij zei dat de zon de grond teveel uitdroogde, dat het de bladeren van enkele planten verbrandde (nu ik terug denk moeten dat schaduw planten zijn geweest die op een verkeerde plek waren geplant) en zo ging hij een hele tijd door.
Ik heb in Spanje al verschillende malen gezegd dat het klimaat hier hard is: wind, hitte, droogte en altijd de zon.
Vandaag heb ik onkruid verwijderd rond de Yucca stammen die ik in het voorjaar heb geplant. Sommige hadden maar en klein beetje onkruid om zich heen. Een van de stammen was echter volledig bedekt met Lathyrus. Toen ik dat verwijderd had zag ik dat de aarde en de stam vochtig waren gebleven en dat er wel 30 uitlopers op de stam zaten. Van de rest van de stammen was er nog niet een uitgelopen. Zou mijn oom dan toch gelijk hebben?
Met groeten Ton
PS. Gisteren op het strand mijn rug verbrand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten