Zangles

Vandaag hadden we een proefles zingen. Nou ja.... zingen?
Wat zijn de verwachtingen van een proefles zingen? Dat je zingt en vervolgens aanwijzingen krijgt, of dat er gesproken wordt over de te volgen methode om duidelijk te krijgen wat de lessen inhouden.
Het was ontspannen, leerzaam en... we hebben niet gezongen. Wat we wel gedaan hebben is praten over zingen.
Er gaat een hele nieuwe wereld open. Hoog ademen, laag ademen, weerstand, aarden, accepteren e.d. Het leek wel of we bij de psycholoog zaten. Op het bureau stond dan ook een doos met tissues.
Op de vraag wat die daar deden antwoordde de docent: als er een weerstand of blokkade wordt weggewerkt wordt er wordt er nog wel eens gehuild.
Hij liet ons een filmpje zien van twee, tweejarige kinderen die een heel da da doe doe gesprek hebben. Wat duidelijk te zien was dat alleen de buikjes opbolden bij het ademen. Zo gaat het van nature. 
Als we geluid maken gebeurt dit vanuit de buik. Daar zit de emotie. Tijdens het opgroeien leren we al snel geen lawaai meer te maken b.v. huilen. De emotie moet daarom ingehouden worden en dit doen we dan door borstademhaling. Op het moment dat je weer gaat ademen via de buik komen de emoties los. Daarna kan je zingen in vrijheid en vrijheid is waar het om gaat.
Benieuwd wat er allemaal nog gaat komen. Ik houd u op de hoogte.

Met groeten Ton