Ik houd niet van lichamelijk ongemak. Vermoeid worden is ok maar als spieren door te zware belasting onprettig gaan aanvoelen wil ik opgeven. Dan wil ik liggen. Lekker tegen moeder aarde aan en kijken naar de wolken. En dat kan niet in een groep. Nou ja, dat kan wel maar dan moet je wel sterk in de schoenen staan.
Vandaag kon ik niet over naar een kortere wandeling. Morgen wel.
Anyway. Ik kon best redelijk meekomen maar had ik op de klimstukken nou direct een gevoel van uitdaging? Plezier? Nee, meer van zwoegen en overleven. De andere stukken waren gewoon heerlijk. Wel was het heel warm. Tegen de dertig graden.
Het zomertje van San Miguel is echt losgebarsten.
De meteorologischedienst spreekt inmiddels van een Veroño. Een samentrekking van Verano en Otoño. Eigenlijk omdat het weersverschijnsel niet meer past binnen de kaders van een zomertje van San Miguel.
Na een uurtje wandelen zien we aan de overzijde van het dal het dorp liggen waar we naar toe lopen. Dat betekent dat we door een diep dal gaan.
Dat er dan weer een riviertje stroomt is gewoonweg heerlijk. Rustgevend zelfs.
De zwarte vlek in het midden is hondje Lisa dat nog wel wat energie had om met een dikke kiezel te spelen.
Er werd geregeld gewacht op de langzamere broeders een Ierse man waar ik zeer leuke en interessante gesprekken mee had.
Altijd in de schaduw. Ook hier vlak langs de rivier.
Zo onder in een dal is een totaal andere atmosfeer dan boven op een berg. Het is er koeler, vochtiger en dus groener. Eigenlijk zou ik best in het dal willen wonen maar in de winter ligt het me veel te lang in de schaduw en dat vind ik een groot nadeel.
Lunchbreak op het zitje bij de drie bronnen. Wel heel droogstaande bronnen.
Half drie waren we weer bij het startpunt en dronken we gezamenlijk nog een heerlijk welverdiend biertje.
Daarna snel naar huis. Maar niet voordat ik een omweggetje maakte om nog wat mango’s te scoren.
Die verwerkte ik tot acht en een halve pot compote.
Daar had ik nog wel energie voor maar zit nu met spierpijn op de stoel mijn vochtbalans te herstellen.
Met groeten Ton
3 opmerkingen:
En, Ton: hoe doe je dat, met die vochtbalans? Water, wijn, melk, of toch maar gewoon een pils?
Wat doen jullie trouwens met al die compote. Dit krijg je toch nooit op...
Hoi Petra, Water, water, water. Maar wel met wat citroen of met wat bouillonpoeder en altijd een beker met magnesiumpoeder. Elke week gebruiken we een pot met compote voor in de yoghurt dus 52 potten zijn geen probleem. En ik geef ook vaak een potje weg. Nu staat de totale score op 23 potten. Met groetenTon
;-)
Een reactie posten