Omdat ons zunig bunt gaan we altijd nog snel naar de Spaanse kapper voordat we naar Nederland afreizen. Dat was dus ergens in de eerste week van februari.
Tegen de tijd dat ik Nederland naar de kapper zou gaan was er de lockdown. De laatste knipbeurt is dus dik drie maanden geleden.
Het kapsel zag er dus wat ‘achterstallig’ uit. Wat onverzorgd ook en wat krullerig in de nek. Ik geloof niet dat mijn haar sinds mijn middelbare schooltijd zo lang was. Het puntje van de pony raakte nu net niet het puntje van mijn neus.
Om het nog enigszins netjes te laten lijken deed ik soms gel in mijn haar en kamde het dan keurig in een zijscheiding. Dat vond ik zelf best wel aardig staan maar kreeg er opmerkingen over. Zo vonden sommigen dat het ze deed denken aan de coupe van D Trump maar er was ook iemand die het gebaar van een klein snorretje maakte.
Oef. Dus deed ik het meestal toch maar in een Jeroen Pauw achtige look en vond dat eigenlijk best een armoedige aanblik hebben.
In ieder geval ben ik blij dat we gisteren naar de kapper konden.
Het staat je goed, je ziet er tien jaar jonger uit zei een van de gasten in het hospice. Kijk, dan kan mijn dag al niet meer stuk.
En eenmaal thuis kreeg ik ook nog een merelconcert.
Met groeten Ton
2 opmerkingen:
Haha, verschil van dag en nacht. Ik mag dinsdag :-)
Hoi Inge, Kan me voorstellen dat je er ook naar uitkijkt. Met groeten Ton
Een reactie posten