Roestige dorpspomp

Het grootste deel van de tijd die we hier zullen doorbrengen zal ik vullen met tuinieren.

De pampasgrassen moesten eraan geloven. Ineens dacht ik gisteravond: misschien kan ik de zaag wel gebruiken. En ja, dat werkte zo goed dat ik met een half uur klaar was. Alhoewel..... de planten moeten nog wel worden uitgespit.

Lekker ruim geworden.

Uitzicht is Rick's nieuwe adagium.

Ook de Yuca's heb ik ontdaan van oud verdroogd blad en soms ook wat verse groene. Een paar zijscheuten hakte ik eraf voor nog meer ruimte en heb ik op de helling geplant om erosie tegen te gaan. Want een gezonde bodem dient wel bedekt/ begroeid te zijn.

De eerste jaren dat we het huis hadden ging ik regelmatig naar de vuilstort om stekken van planten of soms zelfs hele planten weg te halen. Daar waren veel Yucca stammen bij. Er zaten dan geen bladeren meer aan maar als je die kale stammen in de grond zet gaan ze gewoon uitlopen ook al duurt het wel wat lang en groeien ze vrij langzaam in het begin.

Een van mijn Spaans bloglezers maakte me er op attent dat als je stammen plant die aan de top nog bladeren heeft, het makkelijker en sneller gaat. 

En dat klopt.

Terwijl ik in de tuin werkte regelde Rick dat de bank werd opgehaald en installeerde hij een tijdelijke hangplek zodat we vanavond comfortabel naar Harry Potter kunnen kijken.

's Middags zag ik de eerste amandelbloesem.

Iets anders. Tijden de wandeling in Japan had ik een record aan hits op het blog maar in december werden het er nog meer. Belachelijk veel zelfs maar dat heeft te maken met een spammer uit Amerika die ongever elke drie uur dertig hits geeft.

En dat ziet er zo uit op de statistieken.

Ik word hier niet blij van maar er is niets aan te doen volgens Blogger.

Wat lager op de berg staat sinds kort een ezeltje en die balkt er lustig op los. Ik word daar heel blij van.

Lees ik in het blad van de Jacobus vereniging het volgende citaat: Vlakbij begint een ezel te balken, het geluid gaat door merg en been. Ik bevries een moment. Als je zo'n geluid produceert kom je nooit verder in de evolutie.

Het komt uit 'De camino Levante' van Ed van der Aa.

Ik vind het wel een leuke uitspraak maar wat mij betreft hoeven ezeltjes niet verder te evolueren ook al klinken ze als een roestige dorpspomp met ademnood.

De zonsondergan zag er vandaag zo uit.

Er was ook nog goed nieuws. De moedervlek die is weggehaald was goedaardig. Scheelt een hoop gedoe zal ik maar zeggen.

Dank aan het universum.

Met groeten Ton