Gisteren hebben we gekeken welke route de inbrekers hebben genomen; waarschijnlijk via onze tuin. Ons hek is 150 centimeter hoog en daar kom je makkelijk overheen. Het hek tussen ons en de buren is twee meter hoog en daar is een groot gat ingeknipt.
Nou ja, in ieder geval zat ik zonder me er bewust van te zijn wat er allemaal gebeurde, rustig in mijn huissie terwijl de boeven door mijn tuin slopen.
De buurman vertelde over de camerabeelden van de inbrekers. Heel duidelijk was te zien hoe ze schrokken toen ik schreeuwde. Ze renden naar buiten, keken over debalustrade en renden vervolgens het terras over naar het gat in het hek.
Zaterdag was ik nog wel een beetje bezig met de inbraak maar inmiddels heeft het gewone leven weer een aanvang genomen. Rick, de cospmopoliet, is helemaal tevreden van de workshop die hij heeft gegeven, teruggekeerd op de berg.
Elke dag ruimen we wat spullen op maar dat gaat niet helemaal harmonieus. Nu staat verhuizen in de top tien meest stressvolle dingen en ja: we mopperen wat af. Wil ik dit, wil Rick dat en omgekeerd. Gelukkig is er dan tijd voor een koppie koffie en thee en dan lachen we om onze kibbelarijen.
Het gaat tenslotte om niets en we zijn nog steeds blij met elkaar. Wel vragen we ons af waarom dit er is? De grote verandering, een nieuwe invulling, het onbekende, te dicht op elkaars lip? Misschien dat laatste en we besluiten om de taken te verdelen. Rick neemt de kast in de woonkamer voor zijn rekening en ik de buitenkast met het o.a. het gereedschap.
Ging heel goed.
Om vijf uur kwam de loodgieter want opnieuw hebben we problemen met de stortbak van het toilet.
De vlotter sluit niet goed af en dat komt door de kalk. Wij zijn er inmiddels een beetje zat van maar Eduardo heeft een eenvoudiger binnenwerk mee zodat ik het zelf makkelijk kan schoonmaken.
Na een half uurtje is de klus geklaard maar lekt de pot.
Wij hebben indertijd gekozen voor een prachtig toilet: model troon. Heel mooi maarrrrrrrr de deksel is gescheurd en het hydraulische systeem om de klep langzaam te laten zakken had het na een jaar al begeven. Met de steeds lekkende stortbak zijn we uiteraard ook niet zo blij en nadat Eduardo naar huis was zag het er zo uit.
Er komt dus een nieuw toilet. Het liefst een met zo'n ouderwetse hoge stortbak en een vlotter aan een stang.
De zonsondergang was wel bijzonder. Nooit zag ik zo'n brede rechte band zonlicht op zee.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten