Inmiddels twee weken in Spanje en het wordt rustiger. Ik stort niet om half tien op de bank in slaap en wordt niet pas om half negen de volgende morgen wakker. De laatste dagen ga ik pas om tien uur naar bed en ben ik weer normaal om half zeven klaarwakker.
Het voornemen om elke dag minstens een uur te wandelen zijn we aan het waarmaken. Het 'rondje rond de kerk' wordt een wandelingetje van een uur rond de top van de Rabita, de berg waarop we wonen.
Maar gisteren wandelden van Los Zuecos naar Torrox pueblo en weer terug. Wel een wandeling met als beloning een kopje koffie en een bocadillo. 14 Kilometer en 500 meter dalen en klimmen want Torrox ligt op zeeniveau en de Klompen ongeveer op 500 meter hoogte.
Het was wel een beetje zweten want het is hier bijzonder aangenaam en geheel in stijl mopperden we dan ook over de klim.
Waarom moeten die tempels toch altijd op een bergtop? Riepen we in Japan dan steeds uit.
Omdat mensen altijd op een topje willen zijn. Net als die lui in Los Zuecos dus.
Het leek nevelig in Andalusië maar het is de rook van alle vuurtjes waarmee de boeren de gesnoeide Olijftakjes verbranden.
Wat ik hier zo heerlijk vind is dat je aarde in werking ziet. Vanmorgen zag ik de zon opkomen en tegelijkertijd de maan ondergaan.
Tien over half negen.
Vijf voor negen. Ze leek wel van kant en keek ik bijna door haar heen.
Kijk hier geniet ik van.
En daar niet alleen van. De boekingen stromen binnen. Vier logeerpartijen staan er op de rol de komende maanden. De baasjes van Pien, de zus, de buurvrouw en de zangeres.
Tussendoor zijn we helemaal uitgepakt, zijn de kasten ingeruimd, is het toilet vernieuwd
is de auto gewassen, is een deel van de tuin onkruidvrij, lekt de gootsteen en ben ik nog niet helemaal tevreden met de plaats van de bank, zijn de meeste zaden gezaaid, ligt er weer een hele berg takken klaar voor de snipperaar en gaan we morgen naar Benalmadena.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten