Watervlug

Deze week pas ik op Okkie omdat zijn baasjes op vakantie zijn.

Er zijn veel dingen die ik onbewust doen.

"Ik ga even naar de bieb hoor" roep ik naar Rick en stap op de fiets.
Bij de bieb lever ik mijn boeken in en tast in mijn broekzak naar mijn pasje.
"Hè, waar heb ik dat ding nou weer gestopt." Ik voel in al mijn broekzakken en pluis ook mijn jas na. Geen pasje te bekennen.
Ik zucht even diep en fiets weer naar huis.
Ga door de voordeur naar binnen en loop naar de kast waar ik vermoed dat de pas is blijven liggen. Niets.
Ook niet in de lade, niet op tafel noch op het aanrecht.
Heb je hem misschien in een boek gedaan? vraagt Rick.
Nou, dat zou nog kunnen. Maar al zoekend door het huis realiseer ik me dat het wel heel rustig is en ik zie alleen Egbert liggen.
Waar is Okkie? vraag ik.
In de serre denk ik, antwoordt Rick.

Nee hoor, daar ligt ie niet.
Nu samen op zoek naar de hond.
Is ie misschien door de voordeur naar buiten gegaan? Je had die toch open laten staan?
Ja maar dat zou ik dan toch gezien hebben.
Dus liep Okkie buiten. En had zijn baasje niet gezegd "Als ie ontsnapt is neemt ie het ervan".
En dat deed ie dus.
Na een kwartier zoeken en roepen kwam meneer eindelijk tevoorschijn. Maar....dan zit hij nog niet aan de lijn en dan komt het goed van pas dat een hond voor een snoepje alles doet.
Na een uurtje gedoe staan de boeken in de kast, zit ik lekker te typen en ligt Okkie tevreden te knagen aan een botje.

Met groeten Ton

Ps. Het pasje zat in de enige zak van mijn vest.