Dank voor alle leuke reactie op het blog van gisteren.
Een reactie was hoe het met het teentje ging?
Nou slecht. Het is gewoon helemaal beurs en bestaat uit een grote blaar. Maar bedacht ik tijdens het schrijven: ik ga het niet steeds over die godvergeten teen hebben. Basta.
Voor mezelf had ik een beslissing genomen en zei ‘s middags tegen Rick dat ik deze vierdaagse nog zou uitlopen maar dat het daarmee ook wel klaar was. Na 10 keer hoef ik echt niets meer te bewijzen.
Het dinner aten we gezamenlijk bij Agnes in de keuken waar ook nog een vriendin van haar aanschoof. Ik ging naast die vriendin zitten die op een stoel met wieltjes zat en nog tijdens de eerste zinnen verreed ze de stoel en ging daarmee lekker over mijn gekwetste teen heen. Toen riep ik even zeer gemeend en luid de schepper aan.
Tja de wet van Murphy zullen we maar zeggen.
Agnes kwam na de maaltijd aan met een tube Arnicacreme aan voor op de teen. Volgens mijn zus helpt het echt, zei ze.
En dat deed het want vanmorgen was de pijn er echt helemaal uit.
Een wonder of gewoon snelle heling. In ieder geval liep ik zonder noemenswaardig gedoe de rit van vandaag uit.
Rick blij want: nu ga je volgend jaar weer gewoon mee toch?
Op een terugkijkfoto gewoon niet goed te zien maar dit is de eerste helling op. Lekker in de schaduw van de bomen.
Boven op de vlakte met mooi weids uitzicht.
Een uurtje later op de zeven heuvelenweg. Tussen de wimpers doorkijkend was dit toch een momentje alsof we op weg naar Rome waren en samen met de pijnloze teen was het ook meteen een geluksmomentje.
En weer naar beneden.
Campers zijn zeer populair en Rick zou ons ooit graag in zo’n kar zien rondreizen. Ik heb dat wel wat minder.
En dan is dit mijn schrikbeeld.
Eenmaal weer in Nijmegen nog door de wijk De Dommer. Zeer gezellig.
Met groeten Ton
5 opmerkingen:
Je schrikbeeld deed mij grinniken. Ik heb dat ook en toch wil ik zeggen dat een vakantie in een camper geweldig is. Ik spreek uit ervaring. Het is net zoiets als toeristen. Je wilt ze niet zien, maar je wilt er wel eentje zijn...
Hahah, wat een komisch blogje! En die teen... fijn dat het weer goed gaat, ik heb ook positieve ervaringen met arnicazalf. Volgens mij gaan jullie het volgend jaar weer doen...
Oh wat snap ik dat goed zo'n weerstand tegen een camper. Maar je hoeft natuurlijk niet langs de kant van de weg te gaan staan met je bierbuik vooruit. Mijn ding is het ook niet, maar ik heb het nog nooit gedaan dus kan er niet echt over meepraten.
Op een camping staan met andere tenten om me heen en iedereen die de hele dag rond die tent bezig is lijkt me ook vreselijk. Wij huren vanaf overmorgen een vrijstaand vakantiehuis in de Elzas, nergens campers of tenten in de buurt, zelfs geen huizen. Een must voor ons tijdens een vakantie!
Succes met de laatste dag, geniet ervan!
Goh Ton laatste dag alweer, heel veel plezier, en wat SUPER FIJN dat pijnlijke teen weer over was. Geniet van jullie laatste wandeldag. Groetjes Petra
Naast mijn respect voor je doorzettingsvermogen, lopen met zo'n erg pijnlijke teen, kijk ik vol bewondering naar de prachtige wolken!
Ik wens jullie een goede laatste dag!
Ja, de wet tot behoud van het chagrijn, zoals de wet van Murphy op mijn werk altijd genoemd werd, manifesteert zich altijd op momenten dat je er absoluut niet op zit te wachten. Maar in jouw geval schijnt dat positief uitgepakt te hebben.
Zal vanmiddag een uitzondering maken en de intocht op de St Annastraat, voor deze gelegenheid omgedoopt in "Via Gladiola", op tv -Gelderland te bekijken. De intocht der gladiatoren, om het maar eens poëtisch te zeggen.
Een reactie posten