Wat er ook nog mag gebeuren: deze dag kan niet meer stuk.
Gisteren wandelden we een half rondje Texel. 34 Kilometer. Zonder blaren, zonder regen. Wel met een fleece en wind.
De Prins Hendrik zeedijk wordt elke jaar mooier. Zo’n vijf jaar geleden is hij ingepakt met zand. Veel zand. Er zijn duintjes gemaakt en een lagune. Het geheel is beplant met helmgras en duindoorn.
Het nieuw opgespoten deel is hoger dan de oude dijk en dat is hier te zien. Voor de duidelijkheid: de oude strakke dijk ligt rechts.
Langs de landerijen waren stroken ingezaaid met korenbloemen en papavers.
Nu zijn we beiden ontzettende snoepers en gaan we zeker met een wandeldag nog wel eens uit ons dak aan koffie met gebak, ijs, patat.
Maar deze keer maakte ik wat Indisch eten.
Dat maakten we na 20 kilometer soldaat. Op een parkeerterrein waar we een picknicktafel zagen staan
en bij nadere inspectie ook een springkussen. Tja, die is dan even voor mij. Heerlijk.
Wat later in De Koog gingen we toch voor een terras. Ik nam koffie en Rick een colaatje. De dame van Susie’s diner The Pickup meldde dat de koffie even zou duren. “Want die maak ik op de ouderwetse manier en ik heb er altijd veel plezier in en maak er veel werk van.”
En ik kan niet anders zeggen: het was heerlijk en prachtig gemaakt met drie verschillende kleuren.
Of Rick wellicht ook een caramel wilde toen ze zag dat ik het bijgeserveerde snoepje in tweeën deelde.
Er onstond even een gesprekje waar in we vertelden te trainen voor de Nijmeegse.
O, zal ik dan wat water voor jullie halen? Jullie moet wel goed drinken hoor.
Susie verdient een tien.
De laatste tien km loop je dan lichter.
We zijn alweer helemaal thuis hier. Het balkon is helemaal geboend en in de sealer gezet ook staan er nieuwe plantjes in de bakken.
Ook maakte ik al een paar ritjes naar de verschillende tweedehandswinkels en welke schatten ontdekte ik vanmorgen?
En mooie kwaliteit pan van drie liter en twee overhemden. Helemaal blij mee. Ik wist toen al dat mijn dag niet meer stuk kon.
Maar het wordt nog beter.
Rick draaide vanmiddag een invaldienst in de Hortus en ik bezocht hem even.
Afgelopen zondag draaiden we samen een dienst en toen zag ik deze plant al in de kweekkas staan en liet die aan Rick zien.
Ik hoop dat ze voor de verkoop zijn, zei ik.
Rick vroeg dat vanmiddag aan de dienstdoende kweekkas dame en ja dus.
Nu in dit theater maar hij gaat in september mee naar Spanje.
Met groeten Ton
11 opmerkingen:
Wat een heerlijke dag had je. Het straalt van je blogje af!
Met die Indische maaltijd gaan jullie volgens mij ook al uit je dak. Wat lekker en zo leuk dat jullie dat meenemen voor onderweg.
Hoi Bettie, Er zijn gelukkig veel heerlijke dagen maar deze was extra fijn. Met groetenTon
Hoi Marty, Rick is van huis uit gewend om eten mee te nemen op reis. Ik nam het graag over. Wel een klein nadeeltje: het eten roept vanuit de rugzak om gegeten te worden. We zaten dan ook al om 12 uur te schranzen. Met groetenTon
Wat een mooie bloemen, maaltijd, gedurfde springactie, koffie caramel en tweedehandsjes.
Hoi Yvonne, Een dag met een gouden randje. Met groetenTon
Een dag met een gouden rand(je)!
Wie goed doet... Leuk om zo'n blij verhaal te lezen. En dat eten zag er zeer smakelijk uit, snap dat je de hele tocht eraan denkt en niet kan wachten om het soldaat te maken. Scheelt ook weer sjouwen als het bij beiden in de buik zit en niet bij eentje op de rug!
Heerlijk weer om mee te lezen wat een leuke wandeltocht jullie weer gemaakt hadden op Texel
Hoi Mevrouw Niekje, Je herkent het. Voor mij werd de rugzak inderdaad lichter. Met groetenTon
Wat een prachtige route en lieve mensen onderweg
Een reactie posten