Vanwege ons aanstaande vertrek ben ik alvast wat aan het opruimen.
Zo haalde ik vorige week alle waterwerken weg want regen zit er normaal gesproken niet meer aan te komen. Uitzonderingen daar gelaten.
En een uitzondering komt er, hoeraaaaaa, aan. Morgen kan er wel tot 20 mm regen vallen en dat zou mij zeer welgevallen.
Dus haalde ik alle spullen weer te voorschijn. De slangen, de plug en de boca had ik tussen de struiken gelegd, de emmers netjes achter de cenador. De watermeter lag schoongemaakt in de kast.
Goed vanaf morgen aan het einde van de ochtend gaat het regenen zegt de buienradar. Ik ben er klaar voor en de planten smachten ernaar.
Met het veranderende weer in aantocht, werd het vandaag ondanks ochtendmist en later op de dag bewolking 31 graden. Dat voelde behoorlijk warm zeker vanwege de hoge luchtvochtigheid.
Sinds ik er achter kwam dat het leuke witbloeiende bolgewasje Nothoscordum gracile niet alleen mooi maar ook zeer invasief is, speur ik de borders af of ik ergens jonge uitgezaaide exemplaren zie staan. En ja, vandaag was het raak.
Voorzichtig spitte ik de plant met een flinke kluit aarde uit de grond. Legde het geheel voorzichtig op een plaat hout om eens goed te kijken hoeveel broedbolletjes er aan de moederbol zitten.
Best veel dus en er zitten er ook nog veel vast aan de bol.
De kleine bolletjes zijn lastig te zien.
Daarom een stukje papier onder de bolletjes geschoven.
In totaal telde ik 19 kleine bolletjes. Binnen een jaar heb je al bijna een hele pol en dan komen er ook nog eens mooie ronde zwarte zaden aan.
Genoeg redenen om de komende paar jaar goed op te letten.
Het geheel deponeerde ik in de zak met restafval. Dat is trouwens geen garantie dat de bolletjes worden vernietigd want veel afval wordt op een vuilnisbelt gegooid.
Het geheel deponeerde ik in de zak met restafval. Dat is trouwens geen garantie dat de bolletjes worden vernietigd want veel afval wordt op een vuilnisbelt gegooid.
Daarentegen zou een wat sterkere vermeerdering van de Amaryllis wel fijn zijn. Want wat zijn ze mooi. Dit is een overgehouden exemplaar dat ik vorig jaar kreeg van de hospice.
Met groeten Ton
4 opmerkingen:
Ik hoop dat je gelijk krijgt Ton wat de regen betreft, en dat het niet tegen valt en er maar een paar rot druppeltjes vallen.
In een bloempot vermeerderen Amaryllissen zich wel door broedbolletjes, dus waarom niet in de volle grond vraag ik me af. Gewoon even afwachten lijkt me, want ik begrijp dat de bol er nog maar een jaar staat. Ter controle kun je de bol natuurlijk even opgraven als het blad afgestorven is en dan controleren of er broed gevormd is. Het is dus zaak de bol even te markeren.
Ben zelf ooit eens begonnen met het verzamelen van de broedbolletjes en ze apart op gaan kweken, met als gevolg dat ik nu een 40-cm bloempot vol met Amaryllissen heb. Was ze dit voorjaar helemaal vergeten en vond ze, al bijna in bloei weer terug achter het dakbeschot. Vermoedelijk heb ik het komende najaar/winter dus weinig bloeiende Amaryllissen.
Overigens; de Amaryllis heet officieel Hippeastrum en er is een 'winterharde' tuinvariant de H. sonatine, al zou ik dat winterhard met de nodige korrels (zee)zout nemen. Bij mij hebben ze de zachte winter van vorig jaar niet overleefd. De volgende keer dek ik ze wel af. Zo overleefd bij mij ook de Agapanthus in de volle grond. Maar bij jou in Spanje moet dat geen probleem zijn; Spanje staat niet echt bekend om zijn strenge winters.
Hoi Jan, Hoop het ook maar tot nu toe valt het wel wat tegen. Maar ik wanhoop niet: de dag is nog lang. Met groetenTon
Hoi Willem, Aan een van de bollen is al een zijscheut te zien. Maar het zouden er wat mij betreft wat meer mogen zijn. Niet zoveel als bij de Nothoscordum. De Hipeastrums doen het trouwens goed de laatste jaren, net als de Agapanthussen.
Winterhardheid is hier bijna geen probleem wel kan er schade optrede bij lichte nachtvorst. Met groetenTon
Een reactie posten