Dit jaar hoefde ik niet na te denken of ik wel of niet zou meedoen. Ten eerste had ik het afgelopen jaar geen blaren en ten tweede nemen we de Nijmeegse op in onze route naar Rome.
O, zei iemand vorige week, alsof naar Rome lopen niet lang genoeg is, doen jullie gewoon nog vier rondjes van 40 km rond Nijmegen!
Ja, ongeveer net als sommige ruimtesondes die eerst een paar rondjes rond een planeet draaien om voldoende momentum te verkrijgen om naar de rand van ons sterrenstelsel te kunnen vliegen.
Nou dan gaan jullie Rome wel halen.
De laatste dagen voordat ons reizend circus gaat verkassen, verlopen meestal in hetzelfde stramien. We zijn wat sneller op onze tenen getrapt want willen eigenlijk niet weg, dan ontstaat er onrust of alles wel gedaan is wat gedaan had moeten worden. Vervolgens gaat de blik vooruit en worden de eerste afspraken voor de nieuwe plek gemaakt, dan is het goed opletten of de voorraden op zijn als we vertrekken en zo bouwen we de boel hier geestelijk een beetje af. Vervolgens zien we er weer naar uit om vrienden en kennissen te zien, het vrijwilligers werk op te pakken en te genieten van natte koude wandelingen op de dijk. Want kou en nattigheid zit toch ook bij ons in het DNA.
Maar vandaag brachten we een tegenbezoek aan de mannen die mij herkenden via het blog. We togen daarvoor naar Almuñecar waar we werden opgewacht aan de boulevard en een parkeerplekje voor ons was gereserveerd.
Als excursie gingen we naar Viveros, kwekerij, Emilio Diaz.
Inderdaad een mooie kwekerij maar wel een van grotere maten.
Terwijl ik houd van klein spul wat niet alleen goedkoper is maar na verplanten sneller aanslaat en soms de groter gekochte planten qua grootte na een paar jaar inhaalt.
Maar ook ook van deze Agave soorten kocht ik er niet een. Er staan nog steeds meer dan genoeg planten in de wachtkamer van De Klompen.
Ben wilde graag een Bismarckia nobilis.
Hier werd onderhandeld over de prijs.
Hier werd onderhandeld over de prijs.
Emilio leek me een goede onderhandelaar maar wellicht wat theatraal.
Daarna hadden we een menu del dia in Almuñecar.
Al met al een genoeglijke dag.
Thuis gekomen was er bericht van de Antonius van Paduagemeenschap in Nijmegen dat we daar tijdens de Nijmeegse vierdaagse als pelgrims kunnen verblijven. Nu is dat op zich al geweldig en dat wordt nog leuker als je weet dat we op 600 meter van de start en finishplaats zullen overnachten. Een eitje vergeleken met voorgaande jaren waar we eerst nog 2,5 km moesten wandelen voordat we bij de startplaats waren.
Kortom: genoeg om weer dankbaar voor te zijn.
6 opmerkingen:
Naar Bali, naar Kaapstad, naar Sumatra?, nee ook (nog) niet naar ROME mmar naar Motril leiden gisteren alle wegen. In het subtropische middaguur, bij knallend-hete zon hoog in het zenith, en Ton en Rick in onze voetsporen. Eerst even koffie met 'magdaleñas en Fanta 'sin azúcares' en chocolabrador Paco als een zoetje tussenbeiden, "als een goed huisvader". En dan bijna 'tropenkolder' in die enorme, aanlokkelijke kwekerijen van die zo vriendelijke Emilio Diaz. Onder jullie aanhoudende aanmoedigingen kocht ik er een 'boompje-groot-plantertje-dood' zilvergrijsbladige
prachtpalm, de 'Bismarckia', stopte daartoe een ongevraagd maar, dacht ik, gerechtvaardigd bankbiljet in de broekzak van Emilio, waarop die tevreden nog een citroenplant kado gaf (voor de thee straks, voor Rick), Omdat we met jullie deze dag zo aangenaam 'hollandse-jongens-achtig' doorbrachten vernoemde ik deze palm naar 'zueco', een knipoog naar jullie mooie plek hier, Ton's tuinlust daar (en zeg nou zelf: zo'n duits-pruisische naam klinkt "brrrrr"). Erna gevieren een zonbestoven strandlunch vlak onder ons balcon....laat het eerst maar eens 'fin de semaña/weekend' worden, Napels wil ik nog niet zien, de dágen als bloemen plukken wél!....en jullie straks Rome 'on a shoestring', liefst zonder blaren en zo. Maar komende winter hernieuwde ontmoetingen aan deze paradijselijke 'Costa Tropical de Granada'.
Hoi Ben, Hier het gevoel een dagje Cote de Azur gedaan te hebben. Was gezellig en voor je het weet overwinteren jullie weer in Almuñecar. Goede terugreis en doe de groeten aan zus en ome Jan. Met groeten Ton
Geweldig, jullie wandelplannen. Wij hebben ze ook maar niet zo groots.
Hoi Marthy, De plannen zijn op sommige momenten ook wel wat overweldigend trouwens. Het krijgen van de overnachtingsplek in Nijmegen is dan weer zo’n bijzonder voorbeeld dat we het vertrouwen hebben dat het altijd goed komt. Met groeten Ton
En jullie verlaten zo'n zonnige plek om hier in het koude en natte kikkerlandje te komen zitten? Ik zou het wel weten ....
Ik vertrek nu zaterdag as naar het zuiden - weersvoorspelling niet denderend maar toch meer zon en warmte dan hier. Het lang verwachte werk in de moestuin komt eraan - de aardappelen krijgen al scheut en kunnen direct de grond in.
Hoi Marc, Ja, soms is het leven hard. Maar we klagen niet. We zijn al heel verwend, blijven slechts vierr weken in Nederland om daarna weer naar hier te komen. Jij natuurlijk een veilige reis naar het zuiden en een fijne tijd daar. Die zon komt er beslist. Met groeten Ton
Een reactie posten