woensdag 19 september 2018

Hangkont

Iedereen wil oud worden. Niemand wil oud zijn.

Omdat er al drie van mijn broers en zussen zijn overleden, klaag ik nooit over het ouder wordende lijf. Vind het ook niet leuk als anderen dat wel doen. Kom op zeg. Wat maakt een rimpel meer of minder nu echt uit? Of bingowings? Of ouderdomsvlekken, hangende billen, borsten of oogleden? Het hoort er gewoon bij en..... wie niet oud wil worden, moet jong sterven. 

Het is aan u.

Maarrrrrrrr.


Er ligt al twee jaar een grotere klus te wachten. Een zware klus ook en die stel ik graag uit. Tot ik vorige week op een blog las over een mooie stapelmuur in Frankrijk. Tja.


Tijdens de aanleg van de weg langs ons huis moest er flink afgegraven worden en ontstond er een behoorlijk niveauverschil. Nu is de grond hier keihard als het droog is maar met een paar behoorlijke buien wordt het als nat beton. Dus zakte dit voorjaar een stuk (je) van de grond in. Het bleef plakken tegen het hek maar zou komend voorjaar beslist verder verzakken.
Tijd dus voor een stapelmuur.

Daarvoor moest eerst het hek weg. Dat zat gedeeltelijk in het beton gestort. Daarna ongeveer 30 centimeter aarde wegscheppen en een gleuf graven waar de eerste grote stenen in komen te liggen. Dan stenen halen. Die heb ik in de loop van een aantal jaren verzameld en liggen op verschillende plekken op een hoop.



En dan, passen, meten weer weghalen, andere steen, even verleggen weghalen, een klein pas steentje pakken, steen opnieuw leggen en ja...... het past.
Na een randje stenen, de ruimte tussen de stenen en de aarde opvullen en aan de volgende rand beginnen.



Het was nogal warm dus liep ik met een microvezeldoek op mijn kop om het zweet op te vangen. Ziet er niet echt sexy uit maar het werkt geweldig en zelfs de oorranden zijn beschermd tegen de zon.



Om een uur of vijf is dit het resultaat en vind ik het wel welletjes. Stap onder de douche en maak daarna een sudoku op de bank en wordt anderhalf uur later wakker. Ik kraak als ik van de bank afstap.



Maandagochtend voel ik me geradbraakt. Heb spierpijn, een pijnlijke rug en en mijn linkerschouder brandt. 
Ik kom traag op gang en over de dag genomen heb ik maar een klein beetje werk verzet.


En zelfs vandaag voel ik me nog gesloopt ook al ging het een stuk beter. Niet veel stenen verwerkt maar wel de aarde weggeschept en de sleuf verder uitgespit.



Om de tuin achter de muur wat te egaliseren haalde ik aarde weg bij de aardverschuiving die na de regens in maart ontstond. Dit heb ik gelukkig niet allemaal weggeschept. Een deel is door de buren weggehaald.

Je wordt ook zestig in oktober zei Rick nadat ik zat te morren over mijn lichamelijke ongemakken. Dit hoort er net zo bij als rimpels en  een hangkont.
Ja, dat weet ik.
Nou, misschien moet je gewoon maar aanvaarden dat je lichaam minder sterk wordt en langer nodig heeft om te herstellen en dat je dit soort klussen écht niet meer in een dag kunt klaren. (Want ja, dat wil Jantje Ongeduld graag) We gaan er vanuit dat we hier nog minstens tien jaar wonen. Tijd zat dus.

Ik was trouwens niet de enige die aan het werk was.
Rick begon aan het schilderen van de hekken.



Het makkelijkst is om planten door het hekwerk te vlechten. Dat gaat snel en is lekker stevig. Maar met schilderen heb je daarna wel een probleem want dan moet je om de takken heen schilderen of de takken wegsnoeien. Dat laatste wil ik niet daarom heb ik de Eleagnus consequent aan een zijde tegen het hekwerk gebonden en kon ik het zonder probleem binnen vijf minuten loshalen en weg trekken zodat Rick voldoende werkruimte had.
Het glimt weer en morgen bind ik de struik weer stevig vast.
Trouwens de eerste bloemetjes van de Eleagnus gaan open en die geuren werkelijk hemels.



Toegift.


Met groeten Ton



13 opmerkingen:

Jan Wilde een Tuin zei

Mooi muurtje en hang.... is niet te zien.
Heel bekend dat je alles in een dag wil doen, bij ons lukt dat ook niet meer 60+. Maar tijd zat, we doen er gewoon wat langer over.
Gr Jan(Wilde een Tuin)

Ton zei

Hoi Jan, Dank voor de complimenten. Het was even een moment om te realiseren. Ben bang dat het nog wel eens gaat voorkomen heb hetzelfde karakter als mijn vader maar aldoende leert men. Nog steeds blij dat ik leef. Met groeten Ton

Emie zei

O, wat herkenbaar, dat krakende lijf. Maar stilzitten is killing en de voldoening na het werk is een heerlijke beloning. Microvezeldoekje staat je trouwens erg goed! Groet ook de schilder van ons.

A3 zei

Wat een aardige en gespierde man een pracht van een muur in één dag kan maken is ongelooflijk.
Goed gedaan Ton

Ton zei

Hoi Emie, Ha, dat stilzitten zal niet snel gebeuren denk ik. Wat beter doseren wel. Dank voor het microvezel compliment. Met groeten Ton

Ton zei

Hoi Adrie, Dank voor het compliment. Veel werken houdt het lijf in good shape. Met groeten van Rick en mij voor jullie beiden.

sjannesblog.com zei

Geïnspireerd door Mart........., zal hij leuk vinden. Het resultaat mag er zijn! Daar kunnen jullie van genieten, nog lang nadat de lichamelijke ongemakken zijn weggetrokken. Klasse!

Ton zei

Hoi Marthy, Klopt helemaal. Soms heb ik een zetje nodig. Hier, in het buitengebied althans, worden de muren gestapeld met ruwe stenen. Heeft een wat rommeliger uitstraling dan die muur met keurig gekapte stenen bij jullie. Ja, ik hoop dat we er nog lang van kunnen genieten. Moet wel zeggen dat we ervanaf ons terras niets van zien. Met groeten Ton

Marthy zei

Je antwoordde Jeanne met mijn naam, maakt niet uit.Goed voorbeeld doet dus goed volgen, Ton. Onze muur is klaar maar inderdaad, het kost kracht. Mart wordt zeventig in november en gaat zeker merken dat zijn kracht afneemt. Maar tien kleine stappen is ook een grote, Ton!

Ton zei

Hoi Marthy, Klopt. Heb niet aandachtig naar de reactie gekeken. Zag ‘Mart’ staan en dacht: reactie van Marthy. Maar dan verzet Mart zeker nog een berg werk. Met groet Ton

Ton zei

Hoi Jeanne, Sorry dat ik je reactie niet goed heb gelezen. Met groeten Ton

Rianne zei

Spierpijn is meestal het gevolg van ietsjes veel meer doen dan normaal.. Ook dat jonge volk heeft daar last van...
Mooi muurtje..

Ton zei

Hoi Rianne, Het was ook wat te veel. En ja, ook toen ik jonger was had ik wel eens spierpijn na een bovenmatige inspanning. Met groeten Ton