Dat werd kruien.
Een mooi zacht regentje viel er vanmorgen uit de lucht. Dat geeft geen overlast, dacht ik terwijl ik nog gelukkig in mijn bed lag.
De hele ochtend regende het en langzaam aan klom het aantal mm in het aquarium naar 191. Rond elf uur klaarde het op en begon de zon te schijnen en dan zijn we natuurlijk meteen buiten. De boel inspecteren, alles in orde, de vijver stond toch weer halfvol water, Rick veegde de terassen schoon en zette de stoelen buiten.
Zullen we even boven op de berg kijken of alles goed is?
En zag de aardverschuiving er gisterochtend nog zo uit.
Na wat regen is dit het resultaat.
De foto hier boven maakte ik trouwens pas ‘s middags omdat ik vanmorgen alleen een filmpje maakte hoe de modder gewoon nog langzaam van de berg afschoof en over het randje liep.
Met de consistentie van beton en de hoeveelheid die er ligt sluit het voor een groot deel de afvoer af die het dal inloopt. Daardoor liep het gros van het water over de weg naar ons perceel en via mijn ingenieuze verdeel systeem de swales in. Ik mag van mazzel spreken dat er geen hoosbuien tussen zaten want anders had ik beslist schade opgelopen.
Wel duidelijk is dat zo’n aardverschuiving eigenlijk gewoon een wond is en dat de relatief kleine hoeveelheid water die er sinds gisteren is gevallen toch zoveel extra schade geeft.
Morgen geven de voorspellingen een hele regendag. Ik denk wel dat ik dan tussendoor ook wat schepwerk moet doen.
Vanmiddag moest ik dus wel aan het werk om afvoer weer mogelijk te maken.
Best zwaar werk trouwens dat beton. En het plakt ook nog eens als een gek.
Kreeg ik gisteren een reactie op mijn blog dat de aarde die naar beneden was geschoven een kadootje was. En dat was ook zo, maar nu ziet het eruit als nat beton en als het droog is ziet het er ook als beton uit.
Keihard dus.
Tien kruiwagens kieperde ik leeg langs de weg en toen vond ik het weer welletjes. Het water kan het dal weer in
De grote keien die ik tegenkwam haalde ik er uit om te gaan gebruiken voor stapelmuurtjes.
Maar zoals altijd komt een klein deel van het water dat uit de berg komt gewoon naar beneden.
Na jaren van droogte zakt bij mij ook de urgentie van het beplanten van steile hellingen wat weg. Natuurlijk heb ik de Engelse buren wat hoger op de berg mijn hulp aangeboden om hun deel van de hellingen te helpen beplanten maar dat wilden ze liever zelf doen. Jammer genoeg is daar tot nu toe niets van gekomen.
Dus zette ik vanmiddag stiekum wat kleine agaves, cactussen en klimplanten op hun helling. En komend najaar gaan er beslist ook wat zaailingen van dennen, eiken en algarobbos bij.
Met groeten Ton
Met groeten Ton
1 opmerking:
Succes met de werkzaamheden. Er is steeds werk als je een huis met grond hebt en tussen de heuvels dan ook nog specifieke. In zuid frankrijk hebben we ooit een wolkbreuk gehad bovenop pas geploegde velden. Er is toen over een klein weggetje een ganse modderstroom gekomen recht naar de voordeur toe. gelukkig staat er een muurtje maar er is toen wel modder gekomen tot in de schuur. Niets aan te doen behalve opruimen.
Een reactie posten