Dat we daar niet eerder aan hebben gedacht.
Toen ons huis in Spanje klaar was en we vertelden dat we het gingen verhuren kregen we verbaasde reacties: ' met al die mooie nieuwe spullen? Dat zou ik niet kunnen hoor.'
Natuurlijk, we zijn zuinig op onze mooie spullen hebben we ook wel eens getwijfeld maar kom op: het zijn tenslotte gewoon spullen.
Zelfs de twee inbraken in ons Nederlandse huis hebben niet geleid tot boosheid of angst over het feit dat andere mensen aan onze, met Spanje vergeleken, meer dierbare spullen hebben gezeten. Ook hiervoor geldt: het zijn maar spullen.
Als we in Casa Los Zuecos zijn past buurman meestal op het huis maar soms wil neef er wel een weekje in alhoewel hij dan niet voor groentetuin of kippen wil zorgen. Nu het plan doorgaat om twee maanden te gaan wandelen van Valencia naar Santiago de Compostela heeft buurman aangegeven dat wel iets te lang te vinden om op huis en have te letten. Neef vindt twee maanden zonder de kookkunst van moeder ook wat veel. (Wij denken dat het schoonmaken en wassen hem afschrikt maar dit terzijde)
Toen ik vorige week in het vliegtuig terug naar Nederland een leuk gesprek had met een dame en deze kwestie ter sprake bracht vroeg ze: is verhuren een optie?
Morgen komt het verhuurbedrijf voor een intake gesprek. Vandaag de hele dag bezig met opruimen, herschikken, schoonmaken en opleuken.
Nu zit ik nog met één dilemma.
Heb ik nu drie slaapkamers of twee slaapkamers en een inloopkast ?
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten