Maandagochtend, spinningochtend met de sauna als beloning.
Mannen houden van een beetje neutrale conversatie en vanmorgen was dit Ajax/Cruijff.
Pas als ik alleen overblijf met Freek, een wat oudere man begint hij een gesprek over wat hem bezighoudt.
Zeg jij doet toch vrijwilligerswerk bij mensen die op sterven liggen?
Ja.
Ik heb een vriend die kanker heeft en chemo krijgt. Hij is alleen, heeft geen familie en weinig vrienden .
Ik ben bang dat hij niemand heeft om daar over te praten en dat gaat me aan mijn hart. Het kan zijn dat hij er niets over wil zeggen. Hoe doe jij dat?
Je kan altijd beginnen om te zeggen dat jij er over wil praten en dan vragen of hij dat ook wil. Zo niet dan is dat ook duidelijk. Maar ik hoor dat je oprecht bent in je intentie en als je hem dat laat zien kan je het eigenlijk niet 'fout' doen.
We praten daar nog even over door en hij bedankt me voor het gesprek.
Het is bijzonder om dit soort gesprekken te hebben. Als ik niet als vrijwilliger bij de VPTZ zou werken had ik deze conversatie niet kunnen hebben. En ik word blij van het feit dat ik een bijdrage aan andere mensen kan zijn.
Met groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten