Feestsokken

Wij hebben er geen moeite mee om zelf de slingers op te hangen.

Na een wat doenige week met voorbereidingen was het gisteren dan onze 25 jarige trouwdag. 

Als vrijwiligers van de hortus mochten we met een riante korting de evenementenkas gebruiken. Heel fijn. Zeker met het wat instabiele zomerweer.

Na een half uurtje zag het er zo uit. Natuurlijk nadat ik nog wat extra groen de ruimte in had gesleept omdat het er naar uitzag dat het zomerweer zich even zou terugtrekken. 

Op tijd klaar voor de aankomst van de gasten. Hier Rick’s broer en schoonzus. De schoonzus heeft altijd iets ludieks mee. 25 Jaar Feestsokken die we de rest van de dag aan de voeten hadden.

Nadat alle gasten waren gearriveerd ‘De Taart’ aansnijden.

De foto op de taart is er een van onze trouwdag. We zitten in een grote klomp die op de Zaanse Schans staat. 

We voeren die dag met een boot van Alkmaar over de Zaan naar Zaandam. Dat voelde heel decadent luxueus aan. Wij, staande op het dek met een glaasje wijn in de hand, zwaaiend naar de mensen die op de voor ons geopende bruggen stonden te wachten. 

Anyway;  het waren trouwens twee taarten en die gingen helemaal op.

Voordat de taart werd verorberd, werden we toegezongen en tijdens het verorberen deed Rick een ronde door de zaal om de gasten aan elkaar voor te stellen. 

Met de verhuizing naar Den Helder is hier een nieuwe groep met vrienden en kennissen ontstaan waar de ‘oude’ groep nagenoeg geen weet van heeft. Hetzelfde geldt voor de nieuwe contacten die we in Spanje hebben opgebouwd en die noch onze familie noch onze Nederlandse vrienden kent.

Het werd zeer gewaardeerd en eigenlijk vanaf het begin werd er een ware stoelendans gehouden. We kregen later te horen dat het zo leuk was om ‘de Spanjaarden’ eens te ontmoeten, of ‘De Zangers’ of ‘De Wandelaars’.

Natuurlijk hadden we van te voren een romantisch plaatje gemaakt van deze dag waarin onze dierbaren zich naar believen in zwoele zomerse temperaturen in de prachtige tuinen en kassen aangenaam zouden verpozen met een hapje en drankje. Ook al kwam dat niet helemaal uit vanwege de zomerstorm werd het een zeer relaxte middag/avond en tussendoor ging bijna iedereen mee met een van de twee rondleidingen.

De positieve reacties maakten ons dan weer trots.

De middag vloog voorbij en ineens stond het Chinees buffet klaar. 

Wat zijn we toch bevoorrecht om dit allemaal te kunnen doen.

Na een nagerecht- en koffierondje gingen de eerste gasten naar huis, maar dat liep al tegen negenen en tot zo laat konden we gebruik maken van de hortus, ook al liep dat voordat de laatsten afscheid namen een klein uurtje uit.

We hadden ook nog een logé voor een nacht waarmee we thuis nog een even konden napraten.

Vanmorgen deden we toch gewoon onze wekelijkse watergeef routine in de Hortus en ruimden er de laatste dingen van het feest op.

En dan: nagenieten en een fikse siësta.

Een berg kaarten siert de bar. Ook veel emails en apjes met lieve woorden en goede wensen kwamen onze kant op.

Een tafel met kadoos. Ook al zie ik nu dat er nog dingen ontbreken. Onder andere nootjes die bij de koker horen. In de koker een baton voor de dirigent en de nootjes voor mij. Ook staat de bos met gladiolen er niet op. 

Van de Spaanse Alt die niet alleen zingt, maar ook schildert kregen we dit op Cómpeta geïnspireerde dorpsgezicht.

Op naar de 50.

Met groeten Ton