Kliederig

Het wordt stil op de berg.

De Engelse buren zijn gisterochtend naar hun geboortegrond vertrokken. Ze kregen een oproep voor vaccinatie en besloten met spoed naar huis te gaan en verwachten niet terug te komen voor de zomer.

Gisteravond belde ik zus en die vertelde dat ze onder andere papieren bloemen aan het maken was. Ze stuurde een paar foto’s en ik was onder de indruk wat ze van crèpepapier en verf had gemaakt.

Al een paar weken wil ik twee grote plastic bloempotten verven en met de bloemen van zus in het achterhoofd ging ik aan de slag. 

Eerst de potten blauw gemaakt en nu?

Bloemen erop. Maar hoe? Die ga ik niet uit de hand schilderen want dat duurt me te lang en ik weet al bij voorbaat dat ik teleurgesteld ben in het resultaat.

Als ik nu eens een tak van een cipres in verf drenk en die dan op de pot druk, dan heb ik een mooie tak. Als ik hetzelfde probeer met een bloem is Kees zo klaar.

Rechts het cipres tak probeersel en links met het blad van een palm. Beiden nagenoeg onherkenbaar. De bloemen zijn gemaakt van een Spaanse Margriet. 

Nou ja, het geheel ziet er fleurig uit zullen we maar zeggen. Net als mijn handen trouwens want het werd wel een beetje een kliederig werkje.

Het blijft nog wat rustig op het gebied van de zaaisels. Slechts een courgette steekt zijn kiemblaadjes boven de aarde uit. 

Links bovenin staan stekjes die ik maakte van de Stephanotis. De moeder plant had vorstschade en ik dacht nog een paar stekken te maken maar ik ben bang dat die het niet gaan redden.  

Ze krijgen nog een week de tijd.

Vorig jaar waren we ons rond deze tijd aan het voorbereiden om naar Nederland te gaan. Ik maakte van verschillende planten foto’s als ze in bloei stonden.

Geen foto van de acacia want die bloeide blijkbaar nog niet maar vandaag staat ze in al haar volle donzige schoonheid mooi te zijn (rechts bovenin).

Net als de gele brem.

Met groeten Ton