Om Leo meer bewegingsvrijheid te geven hekte ik vorige week de oprit en het terras af maar bleef dit doorgangetje over. Rick hing er een badhanddoek voor en dat was voldoende om Leo binnen te houden. Wel zou Malle Pietje bij de containers kijken of er iets bruikbaars lag.
En dat was gisteren.
Er lag een kinderledikantje. MP nam zowel het hoofd- als voeteneinde en de twee zijkanten mee. Je weet tenslotte nooit wat het beste past.
Vanmorgen wilde Rick dat ik meteen aan het poortje zou beginnen, maar dat wil ik dan niet. Ik moet eerst nadenken hoe ik het ga aanpakken, zeg ik dan, maar daaronder ligt natuurlijk dat ik me niet laat dwingen. Ik bepaal wanneer ik wat wil of doe.
Ach en wat staat er in het gnostische evangelie van Thomas? Wat zou liefde doen?
Weg is dan het ego en begon ik aan het poortje. Trouwens met liefde gaat het van een leiendakje.
Wel eerst een extra ijzeren spijltje aan de onderkant gemaakt want onder dertig centimeter loopt onze limbodanser zonder problemen door.
Paaltje geslagen om de zijkant aan vast te zetten met een paar tyraps. Een metalen draad als scharnier en het slot bestaat uit een houtje touwtje (zie gele pijl).
Ook lag er een gigantische varen in de container, die hakte ik in vijf stukken en plantte ik bij de entree. Het blad van de irissen die er stonden knipte ik in stukjes en liggen als mulch op de aarde. De irissen zelf gaan naar een meer afgelegen plek op de helling waar ze hun eigen gang mogen gaan, maar ze dus ook geen verzorging krijgen.
Inmiddels kennen wij ook een commando dat Leo kent. Ja dat kan ook natuurlijk.
Als wij aan tafel eten zit er altijd een bietsend hondje. We negeren dat en draaien onze rug naar hem toe. Dat lijkt te werken en meestal taait hij na een minuutje af.
Vanavond aten we buiten in het zonnetje en was er wederom een biets hond die rond ons drentelde. Bij Egbert gebruikten we dan het commando‘ move’ en dat schoot me opeens te binnen dus zei ik zachtjes: move. En weg was ie. Natuurlijk moest dat nog een keer gechecked worden en ja, hij luistert er echt naar.
Met groeten Ton
10 opmerkingen:
Wat ben je toch handig en vindingrijk!
Prima opgelost met dat hekje en het staat nog leuk ook. Ik zou ook weleens in die vuilnisbakken van jou willen struinen.
Dank je Jeanne. Met groetenTon
Hoi Marthy, Rijdt na de C perikelen wat verder door naar het zuiden dan struinen we samen. Met groetenTon
Mooie vinding Ton! In Oostenrijk hebben ze vaak een touw met een steen eraan om te zorgen dat het hekje steeds weer dichtvalt.
Hoi Inge, Met simpele middelen het beste resultaat. Bij Twee voor Twaalf zagen we vorige week een vraag over een Houtje Touwtjes jas en daar kwam deze oplossing vandaan. Met groetenTon
Ik kom met Marthy mee struinen als het mag.
Hoi Emie, Dat mag altijd. Met groetenTon
Fantastisch hoe je altijd weer alles lijkt te kunnen oplossen met vuilnisbeltschatten !
Hoi Marjorie, Vuilisbeltschatten zijn inderdaad een essentieel onderdeel van de probleem oplossingen. Een beetje vanuit zuinigheid ingegeven maar ook vanuit ‘ laten we eerst maar eens kijken of het werkt’. Met groetenTon
Een reactie posten