Dat is nou zo leuk aan Spanje: gisteren een hele dag regen en vandaag gewoon weer lekker zonnig en 20 graden.
Nog steeds bezig met de zindelijkheidstraining van ons hondje. In huis zijn er geen ongelukjes meer maar de oprit is nog lastig. Zeker ook omdat we daar niet zitten en omdat er beton ligt en het schijnt dat honden ook wennen aan het materiaal waar ze hun boodschap op deponeren.
Dus zaten we vandaag gezellig op de oprit om Leo op heterdaad te betrappen bij het doen van zijn ding. Dat gebeurde en zo konden we hem corrigeren. Dit zal nog wel een paar dagen duren.
Vanmiddag ging ik een rondje langs de containers. Rick deed het hek voor mij open en sloot het na mijn vertrek.
Word ik gebeld: Leo is hem gesmeerd. Volgens mij via een gat naast de pilaar en is denk ik achter jou aangegaan.
Maar ik zit inmiddels aan de kust en het enige wat ik dan nog kan doen is op weg naar huis uit te kijken naar een leuk bruin hondje.
En dan zijn er allerlei gedachten en emoties. Boos op Leo omdat ie hem is gesmeerd. Boos op mezelf omdat ik het hek niet beter had nagekeken. Nou eigen schuld dan is ie maar weg en in gedachten bracht ik zijn spulletjes al naar de kringloop.
Als ik thuiskom hoor ik Rick praten.
O die is zeker aan het bellen met het asiel, dacht ik maar nee, hij was Leo aan het prijzen.
Een minuut voor jij thuiskwam, kwam Leo ineens aangesneld, zei Rick.
We liepen samen naar het hek om te kijken waar Leo zou kunnen zijn ontsnapt. Natuurlijk staat Leo rustig mee te kijken en stapt zonder probleem tussen de spijlen van het hek door.
We stonden even sprakeloos. Onze Leo Harry Houdini De los calles De Frigiliana.
Waarmee we zijn naam compleet hebben.
Die stamboom namen van rashonden vinden wij nogal overdreven.
Zo heette Egbert officieel: Goderic Egbert van de Mansveldhoeve. Die naam moest met een G beginnen en de fokster had bedacht om hem Gamander te noemen. Gamander! Een plantje. Als Harry Potterfans kwamen we op Goderic.
Nu is onze Leo echt geen rashond dus heeft ie ook geen geregistreerde namen, maar nu heeft ie een mooie naam die hij zelf bij elkaar heeft gesprokkeld.
Na zijn ontsnapping vonden we Harry Houdini wel passen. En als straat hond is De los Calles wel toepasselijk en hij is gevonden in het dorp Frigiliana.
Een uur was hij de hort op en wat zijn we blij dat hij terug is. Het betekent ook dat hij de weg terug kon vinden en het dus blijkbaar ook leuk genoeg vind om terug te komen.
En kijk hem nu weer eens tevreden in zijn hokje liggen.
Uiteindelijk had ik met mijn rondje containers een paar zakken met gras maaisel.
En ging vandaag de eerste bloem open van de Gloriosa Rothschildiana. Tijdens de tijd in Nederland stonden de knollen droog te overleven maar nadat ik ze in Augustus aansloot op het watersysteem begonnen ze mooi te groeien met dit als resultaat. Weliswaar heel laat in het seizoen maar toch.
Met groeten Ton
14 opmerkingen:
Dat is schrikken. Gelukkig is hij zelf terug gekomen. Je hoort zulke verschrikkelijker dingen over loslopende honden in Spanje.
Nu oppassen dat hij er niet vaker van door gaat. .
Hoi Renske, In Spanje gaan ze inderdaad niet zachtjes om met zwerfhonden. We denken dat Leo niet echt ontsnapte maar meer achter mij aanging. Maar misschien is dit wel Whishfull thinking. Met groetenTon
Nee hoor, geen whisfull thinking, hij was duidelijk achter je aan gegaan. Waarschijnlijk is hij dicht bij jullie huis gebleven, en toen jij weer thuis kwam, ging hij ook weer terug naar huis. Zorg er maar gauw voor dat hij niet weer van jullie terrein af kan, want je weet toch dat er in Spanje dodingsstations zijn?!
Ik schrok van de titel van dit bericht, Exit Leo vatte ik op als: we hebben hem terug gebracht naar het asiel. Het ging gelukkig alleen maar om Escape Leo!
Ah kijk hem liggen. Fijn dat hij terug kwam. En die bloem is prachtig
Ton, moeten jullie dat hek nu aanpassen of is dat geen doen? Nou ja, als-ie altijd maar weer terugkomt...
Van mijn buurvrouw hoorde ik dat als de kop erdoor kan de hele hond erdoor kan. Wijsheid van haar vader.
Die boosheid herken ik heel erg. Zo van: Nou, dan ben je maar weg en dan blijf je maar weg, rotbeest. Ik dacht er dan achteraan: honden genoeg op de wereld. Maar de zenuwen gieren ondertussen door je keel en je bent doodsbang dat het dier wordt aangereden of zo. De opluchting dat Leo heelhuids toch terugkwam.... pfffffttt.
Hoi Anja, Dat van die stations weten we. Na twee weken worden de honden geëuthanaseerd als er geen baasje komt opdagen. Met de beveiliging zijn we bezig maar dat wordt nog wat. En de titel van het blog was ook om te prikkelen. Het is geen wetenschap maar mijn ervaring is dat een titel met een wat negatieve betekenis zorgt voor een massa aan extra hits. Met groetenTon
Hoi Bertie, Dat was zeker fijn Ik hoop dat er nog veel bloemen bij komen. Met groetenTon
Hoi Petra, We zijn al aan het beveiligen en we denken dat als we beide gewoon thuis zijn dat hij echt niet wegloopt. Met groetenTon
Hoi Lot, Nou en het koppie ging er gemakkelijk door. Dus nu gaas tegen het hek aan. Met groetenTon
Hoi Wieneke, Zeker weten en ach wat zeggen die emoties nu eigenlijk? Ze duren maar kort e daarna komt het verstand weer boven. Met groetenTon
Ondeugend hondje, Ton maar wel weer heel goed van hem dat hij de weg terug weet te vinden. Hij beseft blijkbaar dat hij een goed thuis heeft bij jullie.
Hoi Marthy, Klopt en we zijn dan er ook wel wat geruster over dat hij weer terugkomt. Met groetenTon
Een reactie posten