Tja maar wat is dat? Klachtenvrij.
Ziek ben ik al vanaf vrijdag niet meer maar soms is er wel een nies of een hoestje. Eigenlijk ben ik er gewoon onzeker over. Na een normaal griepje zou ik allang al weer aan het werk zijn gegaan. Maar ja, dit is toch wel anders.
Toch trok ik gister aan het eind van de middag de stoute schoenen aan en maakte een wandeling langs de dijk waarbij ik extra voorzichtig was en niet in de buurt van anderen wilde komen.
Het was laag water en dan bedoel ik echt laag water en zodoende kon ik over het zandstreepje wandelen.
Uitgestorven.
Op de vogels na dan.
En omdat ik heel rustig liep kon ik ze bijzonder dicht naderen. De bovenste vogel? Geen idee maar dit is een jonge meeuw. Herkenbaar aan het bruin gevlekte verenkleed.
Dit is een volwassen exemplaar.
En het is inmiddels toch gewoon aan het herfsten. Niet dat ik dan kon ruiken want ik ruik echt helemaal niets. Geen zilte zeelucht, geen gemaaid gras, maar ook geen koffie, geen aftershave en zelfs niet die heerlijke zeep die we altijd meenemen uit Spanje.
Anyway, ik ging even midden in deze heksenkring staan om de boze geesten te misleiden.
Ik was minder dan een uurtje aan het slenteren geweest en bij thuiskomst viel ik direct op de bank in slaap.
Vanmorgen om half acht opnieuw voor een rondje op de dijk.
Gelukkig ook nu weinig mensen en die kon ik eenvoudig omzeilen.
En wat is het dan weer genieten. Soms is het goed om een tijdje wat te moeten ontberen.
Ach en deze wolk: het lijkt wel een berg die uit zee opdoemt. Ik waande me even in Los Zuecos.
Pas thuis zag ik dat het schip prachtig kleurde bij de wolken.
Het was inkomend tij en ik geniet dan altijd van de kolken in het water.
Teruglopend schitterde de dauw druppels me tegemoet.
Een beetje luguber. Een meeuwen kop van een jong exemplaar. Direct noemde ik hem Ferd. Nu is Ferd trouwens niet meer echt jong en uitgerekend hij kan het niet maken.
Maar wie zonder zonde is werpe de eerste steen.
Vanmiddag belde de dame van de GGD. Met haar besprak ik mijn onzekerheid over het beëindigen van de quarantaine en van haar kreeg ik groen licht.
Met groeten Ton
10 opmerkingen:
In de natuur zijn werkt altijd helend voor een mens. Nu lekker verder wandelen in het groene licht!
Ja de dijk is troostend en genieten Fijn dat je groen licht hebt gekregen! Wel even kalm aan want het tast je toch wel aan. En hoe gaat het Rik? Rare tijden toch....
Wat heerlijk om in zo'n omgeving te wonen. Ik ben jaloers. Ik hoop dat je je weer snel de oude voelt.
Hoi Emie, Het was heerlijk en morgen mag ik ook weer in het hospice werken. Met groetenTon
Hoi Vlasje, De dijk is heerlijk. Zag ook nog een berg zeehonden. Met groetenTon
Hoi Ella, Dank je. De keus om drie jaar geleden naar Den Helder te gaan was een goed. Het is hier heel fijn wonen. Met groetenTon
Ton, ik vergeet altijd wat voor soort die grote meeuwen zijn. Kokmeeuw? Hier in de stad hebben we ze ook en ik vind ze er zó vals uitzien... die ogen..
Hoi Petra, Na zoeken op het www denk ik dat het Zilvermeeuwen zijn. Ach en ik denk niet dat ze vals kijken. Ze zijn alert op het spotten van lekkere hapjes. Tijdens ons verblijf op Texel ben ik meeuwen anders gaan bekijken. Eigenlijk zijn het prachtige beesten. Met groetenTon
Fijn dat je officieel de deur uit mag, hopelijk verdwijnt het vervelende niets-kunnen-ruiken weer snel
Hoi Inge, Ja, heerlijk om weer ‘los’ te mogen. Het verlies van smaak en reuk kan lang aanhouden maar je kent me: de vraag ligt inmiddels bij het universum. Met groetenTon
Een reactie posten