zaterdag 26 september 2020

Geschrokken


We zeggen het vaak als we anderen beoordelen op de hoeveelheid spullen die ze hebben: je kan maar een broek gelijk aan je kont en je kan maar in een stoel zitten.
Maarrrrrr we hebben wel twee huizen en sinds gisteren twee auto’s. Onze ouwe trouwe Jimny en de nieuwe witte Panda.



De Jimny staat te koop ook al hoopt Rick stiekem dat ze niet verkocht wordt en ik Suzie kan blijven gebruiken als Malle Pietje auto. Zuinige Tonnie heeft inmiddels het universum aangeroepen voor een snelle koper ‘want anders is die compost die ik maak alsnog duur’.
Trouwens die compostmakerij ligt op zijn gat wegens gebrek aan groenafval.

Goed; de auto is er nou het hondje nog.

Donderdag hadden we een afspraak met een ouder echtpaar. We vertelden van de auto die we vrijdag konden ophalen en dat we op zoek zijn naar een hond,
Misschien kunnen jullie onze hond wel overnemen.
Ze hebben sinds drie maanden een Spaanse waterhondpup. Maar binnen een paar weken verandert hun hele leven en gaan ze onverwachts terug naar een appartement in Nederland. En is dat nou wel zo fijn voor een jonge hond die het vrije Spaanse leven is gewend?
Ze schrok zelf van haar aanbod want ze krabbelde meteen terug. ‘Nee dat kan natuurlijk niet want ik houd al te veel van het beestje.’
Maar niet alleen zij schrok, ook wij. Zijn wij eigenlijk wel toe aan een hondje? Daar moeten we toch maar eerst nog eens goed over nadenken.

Gisteren betrapte ik een Picudo rojo, de palmkever, die de val in wilde gaan.


Dat de val werkt weet ik want er zitten altijd kevers in. Maar nu ik zo’n beest bezig zag naar binnen te komen heb ik twijfels. Hoeveel van die krengen vliegen er uiteindelijk ook weer weg. Het duurde eindeloos. Beetje tutten bij ingang, weer een stappie terug, nog een keer wat lager proberen, een beetje achteruit, dan toch ook maar kijken of ie via de deksel naar binnen kon, ik was er niet gerust op en om het zekere voor het onzekere ten nemen plette ik hem met een hamer. Met deze kevers neem ik geen risico.

Heb vervolgens het gaas aan de buitenkant van de emmer wat strakker vast gemaakt in de hoop dat ze dan makkelijker naar binnen vallen.


Waar houd ik mezelf nog meer mee bezig? Met het zoeken en planten van eikels. Het is waarschijnlijk een goed jaar voor eikels want de eik die langs de weg staat, zit barstensvol mooie grote eikels en ze lijken ook nauwelijks besmet met de larven van de eikelboorder. Elke dag raap ik een stuk of twintig ballotas en plant ze nogal brutaal op elke plek waarvan ik denk dat er wel een boompje kan groeien en dat is best ook vaak op het land van anderen. Wel als het land niet gebruikt wordt. Natuurlijk plant ik er ook veel op het eigen perceel want daar lopen ze in ieder geval niet het risico dat ze alsnog worden uitgetrokken.
Ben benieuwd hoeveel jonge boompjes ik ga zien de komende jaren.


Met groeten Ton

18 opmerkingen:

Anoniem zei

Nog nooit heb ik zo veel eikels aan de bomen gezien dan deze herfst. Echt immens veel. Mooi al die eikels planten en dan uitkijken naar waar ze groeien en waar niet. De natuur een handje helpen. Ik heb vroeger in het bos waar ik woonde heel veel jonge eikenboompjes moeten verwijderen. Echt altijd met een slecht gevoel maar ze hebben plaats nodig om zich te ontwikkelen en als er tientallen op een paar vierkante meter staan ben je wel verplicht om ze te verwijderen. Bernadette

Ton zei

Hoi Bernadette, Er zijn op het Iberisch schiereiland verschillende herbebossings initiatieven. Onder andere La Gran Bellotada Ibérica. Daarin willen ze meer dan één miljoen eikels planten. Het planten van de eikels is eenvoudiger dan het planten van zaailingen en het zou zo zijn dat het slagingspercentage van geplante eikels groter is. Kom dacht ik: dat kan ik ook op eigen houtje doen. En gelukkig zijn er dus veel en mooie eikels. Met groetenTon

Anoniem zei

Heel mooi initiatief en leuk dat je op eigen houtje meedoet. Groetjes Bernadette

Petra zei

Brut met een hamer denk 👀🔨 had je niet beter een 🪓 kunnen nemen. Man, man, man 😂 lig helemaal in een deuk om jou schrijfwijze, maar ik snap dat je van die besten af wil. En ja denk nog maar eens heeelllll goed na over hondje zit je zomaar een dikke 10 jr aan vast, geeft ook heel veel liefde#gezelligheid#aanspraak Ik heb zelf een New Foundlander gehad heel veel plezier van gehad hele lieve hond, maar is ook een verbond. Kort en bondig leuk met een maar.............een liefdevolle groet Petra

Ton zei

Hoi Bernadette, Ben benieuwd hoe het het grote initiatief vergaat veel van die projecten verzanden. Van mijn eigen projectje weet ik het. Met groetenTon

Ton zei

Hoi Petra, Ach wat is brut? Het klinkt vreselijk ‘doodslaan met een hamer’ maar hij was wel in één klap volledig weg. Met een bijl had ik hem wellicht in tweeën gehakt en had ie nog even bewustzijn gehad. Lijkt me, zelfs voor een insect, niet fijn. We hebben eerder een Beagle gehad en weten wel wat een hond hebben betekent maar het blijft knagen. Met groetenTon

Marthy zei

Planten die eikels, Ton. Ieder boompje wat er uit voortkomt is weer een aanwinst voor onze planeet.

Ton zei

Hoi Marthy, Zo is het. Alle beetjes helpen. Met groetenTon

Anoniem zei

Goed bezig met die eikels planten!
Het siert jullie dat jullie goed nadenken voor je een hondje neemt. Je gaat een verbintenis aan voor tien tot vijftien jaar. Want in mijn optiek is het bezint eer gij begint en tot de dood ons scheidt. Een levend wezentje doe je niet zomaar weg en schaf je niet impulsief aan maar zorg je er verder zijn of haar hele leven voor.

schrijfselsvanmij zei

Hier twijfel over een eik in de tuin die te groot is en (te) veel schaduw werpt daar waar we geen schaduw wensen. En die eikels: ik rij iedere zoveel dagen met een kruiwagen vol de achterste wei in.

Ton zei

Hoi Anoniem, Die eikels planten vraagt minder overdenkingen dan een hond. We zullen dan ook niet zomaar besluiten om een hond te nemen. Met groetenTon

Ton zei

Hoi Inge, Ja, zo gaat dat. Hier te veel, daar te weinig schaduw. Ik kom net terug van de berghelling waar ik de eikels plantte en zag dat er veel graaf plekken van zwijnen waren. Die zijn gek op eikels. We gaan zien wat er van mijn werk overblijft. Met groetenTon

Jan Fr zei

Gefeliciteerd met jullie nieuwe bolide
Sylvia vond het altijd zielig dat die pico rojo dagen in het water rond dobberde en haalde ze uit de emmer sloeg ze ook altijd dood.
mooie dadelijk een mooie eikenboom daarna nog het varken en boompje groot ....

Ton zei

Hoi Jan, Syl begrijpt het. Die eik doet er minstens driehonderd jaar over waarvan ik er misschien dertig van meemaak als de varkens niet alles opvreten. Met groeten Ton

Kitty zei

Ik zou toch echt weer voor de Beagle gaan hoor, ze blijven zo ontzettend leuk en grappig. Zal die weer net zo goed luisteren als Egbert?
Weet je nog die keer op het strand, binnen mum van tijd was die van mij verdwenen in de duinen. hadden we er toen al twee?

Ton zei

Hoi Kitty, Ja, maar een tweede Egbertje krijgen we denk ik niet meer. Hier denken we er aan om een hond uit het asiel of een zwerfhond. Die laatsen lopen hier voldoende rond. Vorig jaar liep er steeds een hondje bij het lekkerste taart restaurant dat we nú zo zouden opnemen. Ik herinner me het nog goed op het strand. Ik vroeg je nog: ze blijven toch wel bij je he? Ja hoor zei je, op het stand lopen ze nooit weg. En alsof dat een startsein was renden ze beiden weg. Na een half uur kwamen de dames weer terug. Met groetenTon

miekequilt zei

Ha Ton, je lijkt nu wel op de man over wie ik je een boek gaf: “de man die bomen plantte”.

Ton zei

Hoi Mieke, Daar lijkt het wel op. Uiteindelijk zal alles wat ik hoor, zie en lees me beïnvloeden. Dus ook het boek wat ik van je kreeg. Wat ik dan zelf altijd zo bijzonder vindt is dat de dingen en ideeën die op mijn pad komen, samen vallen en zo een nieuw doel vormen. En toen ik vanmiddag opnieuw eikels ging planten heb ik aan het boek gedacht. Want even overviel me een moment van moedeloosheid over het onbeduidende van mijn actie. Nee dacht ik: het is net als de man in het boek, het gaat om de eikels die wel uitgroeien tot bomen. Dus nogmaals dank voor het boek. Met groetenTon