Het is heerlijk om weer op een vaste plek te zijn, de elektrische tandenborstel te gebruiken en gewoon schone T-shirts uit de kast te kunnen trekken.
Wat doen jullie nu met die wandelshirts die je drie maanden hebt gedragen, werd er gevraagd. Nou die zijn gewassen en liggen op de stapel ‘schildershirts’. Ten eerste zijn we er wel een beetje op uitgekeken. Ten tweede gaat dat synthetische spul toch raar ruiken en ten derde zijn ze ook behoorlijk gesleten van de rugzak en het uitwringen.
Ik vind de overgang tussen het wandelen en het hier zijn nog wel lastig. Vind het moeizaam om de dag te vullen. Tijdens de wandeling heb ik geen keer gedacht, heb ik wel zin om te wandelen. Nee, ik wandelde gewoon. Dat was een afspraak waar ik niet meer over hoefde na te denken. Dat stond vast en gaf ook rust.
Nu thuis wil ik eigenlijk wel van alles maar kan me er nog niet toe zetten. Of ik steeds opnieuw moet bedenken of ik iets wel of niet wil gaan doen. Vrijblijvend dus en dat kost me eigenlijk moeite.
En wellicht hoort dat er nu even bij.
Wel merk ik dat er in mijn dromen gewandeld wordt. Ik kan de weg niet vinden, we komen niet aan, er is geen plek in het hotel etc. Dus dat is nog geen pretje.
Er wordt dus iets verwerkt.
Het lijf is inmiddels wel uitgerust maar nog niet in zijn normale doen. De voeten zijn nog wat rusteloos en de schouders nog gevoelig. Ook heb ik het nog steeds gloeiend heet, alsof de de hitte van de wandelinspannig nog in het lijf zit. Nu is het hier gewoon hoogzomer met 30 graden overdag en nachttemperaturen van 20 graden.
Of zit ik in een soort overgang?
De laatste dagen hebben we onze gastdames en heren gebeld om ze te bedanken voor de genoten gastvrijheid. Want wat was dat heerlijk om onderweg een veilige vertrouwde plek te hebben. Onbetaalbaar.
Slapen behoort tot een van de meest elementaire behoeften van de mens. Veilig en warm en dat werd ons geboden.
Het was sowieso heerlijk om herinneringen op te halen maar ook om te horen wat ons bezoek betekende voor de ander.
Vandaag voor het eerst weer lekker aan een tuinklus. Het is een goede tijd om te planten en te verplanten ook al is het wel heel errug droog maar daar hebben we dan ook ‘riego’ water voor. Riego water is water dat voor landbouwgebruik geschikt is. Het is dus geen drinkwater ook al drinken veel mensen het wel gewoon.
Wat deed ik? Vergeten om een ‘voor’ foto te maken maar er stonden twee grote pollen Alloe vera. Die had ik zo’n beetje als eerste geplant nadat het huis klaar was. Ik spitte ze uit en haalde daar ongeveer veertig stekken uit die ik in een golvende lijn plantte.
Daarvoor zette ik stekjes van de Aeonium arboreum. Het is een cultivar met purperen bladrozetten.
Achter de Aloës zette ik Irissen.
Morgen verder want ik wil wat meer structuur in de tuin aanbrengen en dat doe ik door in grotere groepen te planten.
De plantenbakken kregen gisteren al wat kleur. Die rooie planten vind ik eigenlijk mooi van lelijkheid en ze vlammen.
Met groeten Ton
2 opmerkingen:
Ik heb je even niet gelezen omdat wij ook onderweg waren. Fijn dat jullie gezond en wel weer terug zijn. Drie maanden, jullie zijn kanjers!
Hoi Marthy, Ik had gelezen dat jullie een stuk van de camino gingen lopen. Probeerde vandaag weer te reageren op je blog maar dat lukt niet. Ben nieuwsgierig naar jullie belevenissen. En ja, wij zijn weer heerlijk thuis. Dank voor je compliment. Met groeten Ton
Een reactie posten