zaterdag 19 oktober 2019

Ezelkuitenbanket


Ze zijn me meestal te snel af de ezel en de koereiger.



Vaak zit de vogel op de kop of de rug van de ezel als ik er met de auto langsrijd. Als ik de auto dan parkeer en terug loop is de vogel gevlogen. Vandaag was ik mazzel. Ook wat wijzer geworden natuurlijk, liep ik rustig naar het weidje en bleef achter een struik staan en zoomde sterk in. De reiger zat alweer op de grond en pikte steeds vliegen, dat denk ik tenminste, van de ezelkuiten af.

Beter werd het niet. Niet wat de ezel en de reiger betreft.

Met zus deed ik boodschappen en een rondje groenjutten. 
Eerst leek het zich aanzien als een wat vruchteloze poging omdat een container bijna tot de rand aan toe gevuld was met schutbladen van een Palm. Ooit nam ik daar een kuubzak van mee naar De Klompen maar die verteren zo tergend langzaam dat ze na een jaar of drie wel wat zachter zijn geworden maar nog steeds heel in de compost zitten.

Ik wilde al weer weglopen maar zag nog net een punt van een witte kuubzak. Toch even aanzitten om te inventariseren wat er in zou kunnen zitten. Het leek wel een plant. Ik zag wat wortels aan een stam zitten. Dat betekent meestal dat het iets ’plantwaardigs’ zou kunnen zijn. Dus een beetje trekken en wrikken en ja hoor: een grote Aloë.


Hij ziet er wat pips uit. Nou zijn er best veel verschillende kleuren binnen deze familie maar het zou ook gewoon ondervoeding kunnen zijn.


Aan de onderkant veel verdroogd blad en wat restjes wortels. Genoeg om het te proberen. Het zijn taaie rakkers.


De ouwe verdroogde rommel eraf en ready to plant.


En o hemel: wat kan ik het losse zandgrondje van mijn jeugd missen. Ook al begint de aarde al zichtbaar te verbeteren nu ik mulch, er moet in de droge tijd nog steeds een pikhouweel aan te pas komen om een plant te planten. Dus eerst de mulch aan de kant en vervolgens een gat hakken.
Dan een gieter water in het gat en als de grond dan wat zachter is geworden, compost in het gat werken en de plant er in zetten. Aantrappen en nogmaals wat water erbij. Mulch terug harken en klaar is Kees.


Het kleurcontrast doet me goed. Weet niet hoe dat er over een jaar uitziet.
Welke soort het is weet ik niet wel dat het er waarschijnlijk een is uit de ‘single stem’ groep.

Ik ben helemaal blij want deze soort heb ik nog niet en deze soorten zijn slecht verkrijgbaar.
Moet nu wel gaan kijken in Caleta de Velez. Daar haalde ik dit voorjaar zaden van een Aloë. Die zaden ontkiemden geweldig maar de miniplantjes verdorden daarna stuk voor stuk. Dat gebeurde trouwens bij een Engelse tuinman die ik ken via het koor en voor de zaailingen zou zorgen. 
Ik ben nieuwsgierig of deze plant dezelfde soort is. 
Mijn motto blijft dat het Universum in alles voorziet.


Ook voor deze mooie wolkenluchten. 18.50 uur.



19.50 uur.


Met groeten Ton

4 opmerkingen:

Sylvia Theresia Yvonne Van Der Heijden 29716 Canillas de Aceituno zei

Volgens mij is het een Ibis

Ton zei

Hoi Jan en Syl, Heb op WWW gekeken maar daar lijkt een Ibis een grovere snavel te hebben. Met groeten Ton.

Unknown zei

Ik red ook altijd planten. Geeft zo'n voldoening als ze aanslaan! We gaan over een paar maanden verhuizen en ik heb bij de makelaar aangegeven dat we de meeste planten meenemen. Ze keek me vreemd aan, hahaha!
Wat een prachtig uitzicht hebben jullie!!
Fijne zondag!
Groet,
Marleen

Ton zei

Hoi Marleen,
Mensen verschillen inderdaad nogal. Dat ik het huis in Heiloo kocht stonden er veel grote bomen in de tuin. Tijdens de bezichtiging zei de makelaar: u kunt die bomen weghalen en dan heeft u meer zon in de tuin. Die is gek, dacht ik. Een prachtige oude Ceder, een mooie Krentenboom en een Japanse sierkers. Jarenlang plezier van gehad tot in een oktober storm de ceder omviel en dwars door de kruin van de krentenboom ging. In een klap twee bomen weg. Trouwens ook de vijver moest daarna nieuw folie want een van de cedertakken had het folie doorboord. Veel plezier met de ‘oude’ planten rond het nieuwe huis. Het geeft beslist veel voldoening.
Met groeten Ton