Onbenullig

Ik weet er weinig van.

Ja een eend ken ik en een reiger, lepelaar, zwaan, gans, mezen en best nog wat soorten maar welke eend? Wat voor soort mees? Nijlgans of Candese gans? Geen idee.

Maar ik vind ze wel leuk en zeker hier in het Andalusische waar we boven op de berg goed zicht hebben op het vliegende spul want dat is een van de pluspunten om opmeen bergtop te wonen: je kijkt soms boven op de vogels in plaats van onder naar de buikjes te staren.

Deze rover bad gisteravond iets boven ooghoogte op zo’n tien meter van het raam af. Geen idee tot welke stam hij behoort maar ik werd er wel blij van.



De nestpot die ik dom genoeg met broedsel en al meenam om eens goed te bekijken werd niet verlaten door de oudervogels. Inmiddels zijn er jongen want er wordt af en aan gevlogen met snaveltjes vol sappige insecten. Het zijn mezen meldde ik vorige week.

Welke soort mezen broeden er bij jullie, werd er via het blog gevraagd.

Oei, Mezen, antwoordde ik.

Maar dat antwoord vond ik toch eigenlijk wel wat onbenullig. Dus lette ik een goed op de mezen en pakte het handboek er eens bij.

Koolmezen is mijn idee. Maar ze vliegen wel heel snel dus echt zeker was ik er niet van.

Vanmorgen trok ik min of meer camouflage achtige kleding aan en installeerde mezelf in een stoel in de buurt van het nest. Al wat er gebeurde maar geen vogel te bekennen. Ik hoorde ze wel. Dan ben ik toch wat ongeduldig en gaf het op.

Terwijl ik koffie zette bedacht ik dat de stoel misschien toch niet zo strategisch was geplaatst. Direct tegenover de ingang is wellicht wat bedreigend.

Dus ging ik aan de zijkant van de pot zitten maar ook toen durfden ze niet in de buurt van het nest te komen. 

Zouden ze doorhebben dat ik naar het nest zit te staren met dat fototoestel in mijn hand? Zouden ze zo slim zijn?

Toen draaide ik de stoel een kwart slag zo dat ik langs het nest keek en doordat ik de achterkant van het fototoestel kan draaien kon ik ‘om een hoekje kijken’. En ja, met een paar minuten had ik beet.

D’r in ging zelfs te snel voor het toestel.



Maar bij het uit vliegen bleven ze net iets langer zitten.

En het lijken toch echt Koolmezen.

Kijk kan dan kan mijn dag niet stuk.

Maar het kan nog beter.

Eindeloos kan ik de loftrompet steken over mulchen want wat een verschil maakt dat in de tuin. Het zou verplicht moeten worden dat elke commerciële tuinder zijn groen afval over de velden moet verspreiden.

Als ik zie welke veranderingen er in de twee jaar zijn ontstaan nadat ik ben begonnen met het verzamelen van en het opbrengen van groenafval ben ik helemaal verrast. Waarom doet niet ieder een dit?

Door het verteren van het groenafval is er bodemleven ontstaan. Er zitten inmiddels bergen wormen in de aarde, ik zie insecten, hagedisjes, vogels, schimmels en paddenstoelen. Want dat is dan weer zo’n voordeel van een week nattig weer: overal schieten paddenstoelen uit de grond en de omzetting tot compost gaat met vochtigheid ook sneller.

Doordat de aarde lekker nat en daardoor niet langer als beton zo hard is kon ik weer wat aarde weghalen bij de aardverschuiving en verder werken aan mijn stapelmuur om het terras met de fruitbomen te verbreden.



Al werkend zag ik ook hier de invloed van de dikke mulchlaag. De bovenste vijf centimeter is inmiddels al mooie rulle donkere aarde. En op de foto is te zien dat er een kuubszak met bladeren ligt om, als de werkzaamheden klaar zijn, te worden verspreid.

Maar dat is voor zondag of later want morgen wordt er getraind voor de reis naar Rome.

Met groeten Ton