Valkuilen.
Laatst las ik een blog over consuminderen. De dame in kwestie kocht haar spullen bij de kringloopwinkel maar betrapte zich er na een aantal maanden op dat ze, omdat het zo goedkoop was en het tenslotte kringloopspul was, eigenlijk meer kocht dan vóór dat ze ging consuminderen.
Bij mij doet zich ongeveer hetzelfde voor. Alles waarvan ik maar enigszins denk dat ik het kan gebruiken neem ik uit de containers mee naar huis. Maar inmiddels heb ik zoveel plantpotten, bakken, stukken zeildoek, zaaibakjes dat ik er in omkom. Dus een niet veelvoorkomende actie: ik bracht overtollig spul naar de containers. Nog wel wat aarzelend. Mijn nieuwe vriend Driss maakte ik blij met oud ijzer en, ook gevonden, gereedschap.
Zeg Rick?
Ja.
Ik ruim wat troep op. Wil jij nog wat met dat zonnescherm doen?
Vorig jaar vroeg Rick me uit te kijken naar zo’n sunscreen voor in de auto zodat de stoelen niet zo heet zouden worden in de zon.
En na een week: een goed sunscreen. Helemaal blij maar......waarschijnlijk was het meer ‘de heb’. We hebben hem maar een keer gebruikt en stond sindsdien werkloos in de kast.
Ook hier was Driss blij mee.
Tja, waar ga ik de zaailingen zetten nu er een nieuw ‘net’ stukje tuin bijkomt? Was best nog lastig want waar is voldoende schaduw en luwte op een plaats waar ik er ook nog redelijk makkelijk bij kan, er aansluiting op het watersysteem mogelijk is en ruim genoeg voor 40 potten?
Zoek, dit is te klein, kijk, dit is teveel in de zon. Nog een rondje door de tuin. Dit misschien? Te klein, teveel wind en in het zicht.
Zoek, kijk, niks. Misschien dan toch maar op de oude plek ook al is die opgeknapt.
De oplossing vond ik pas nadat ik er aan dacht het ook mogelijk was om TWEE plekken te maken die elk de helft van de potten zou kunnen bevatten.
Helemaal tevreden en dan is het werk binnen een half uurtje klaar.
Dan verder met het grind.
En dat was ook zo gedaan. Tevreden met het resultaat.
Ronde lijnen in de tuin zijn het meest natuurlijk maar als je ze als mens zelf maakt is er eigenlijk maar een probleem: daar waar twee ronde lijnen elkaar tegenkomen ontstaat er een lelijke punt. Op de foto hier boven is dat de punt rechts bij de overgang.
De meest gebruikte oplossing is om zo’n punt wat te camoufleren met planten maar dat wordt pas volgend jaar.
De meest gebruikte oplossing is om zo’n punt wat te camoufleren met planten maar dat wordt pas volgend jaar.
De rest van de dag ruimde ik de tuin zoveel mogelijk op.
Morgen krijgen we mensen op visite die mij kennen van Dekselsedingen. Twee weken geleden liepen we in Cómpeta en daar werden we herkend. Vervolgens kreeg ik een reactie op het blog en dat resulteerde in een lunchafspraak in De Klompen.
Als besluit van de dag een mooie zonsondergang.
Met groeten Ton
5 opmerkingen:
Mooi werk geleverd - ook recyclage onder het 'kraambed' zag ik - een stuk zeil van een oud zwembad(?) om het water niet direct in de grond te laten trekken???
Als je de overgang tussen de twee soorten grind verwijdert(of anders maakt) bestaat die 'punt' eigenlijk al niet meer en kun je de rondingen helemaal hun werk laten doen....
Hoi Marc, Dank. Het is beslist recycling van een oud zwembad. Ik wilde dat eigenlijk gebruiken voor het maken van een vijver om het folie te beschermen tegen scherpe stukjes steen maar de vijver is van de baan vanwege de tijgermug. Voor de kraamkamer werkt het geweldig zodat ik maar een en in de zomer slechts twee keer water hoef te geven. De punt in het grind ontstaat juist zo duidelijk vanwege hoogteverschil en de twee soorten grind. Ik ga me er niet aan storen of...... volgend jaar ga ik iets anders proberen. Met groeten Ton
Heel herkenbaar die kringloop en het meenemen van weggegooide spullen. IK heb nu een lijstje voor wat ik nog wel mee mag nemen bij de kringloop en waar ik vroeger alles wat er op mijn werk weggegooid werd en nog goed was mee naar huis nam, mag ik nu alleen maar iets meenemen wat ik daadwerkelijk kan gebruiken.
visite...visite, inmiddels waren we er!...uren zonder tijd...nieuw en toch ook 'vertrouwd'....heerlijke 'casera'-quiche en Motrileense 'torta réal' op hun tuintafel...."die hond" en chocolabrador Paco mee....sawa's hemelshoog boven de playa's....Ton's hangende prachttuinen, bereikbaar via escaladerende camino's waarop 'coches' maar liever kreunend-kruipend naar boven klimmen....un domingo muy completo circa de agradable Cómpeta....een tien op de schaal van Richter, zonder facebook of andere soorten 'twitter'.....Ton en Rick, hartelijk dank voor deze zondagmiddag achterin de Malagueense bergen. En wie weet "hasta proxima vès".......Ben van Bommel (www.ladomaine.fr) en Evert Arensman (www.evertarensman.com)
Hoi Ben en Evert, Mooie reactie op een bijzondere zondagmiddag. En ja, dan vliegt de tijd. De torta real is inmiddels soldaat gemaakt want ook dat is een voordeel van het schrijven van een blog: de lezer weet dat ik een snoeper ben. En een afspraak bij Viveros Emilio gaat beslist lukken. Met vriendelijke groeten Ton en Rick
Een reactie posten