Nog wel steeds jetlag

Donderdag 13 oktober

Er zijn maar weinig pelgrims die de route lopend afleggen. De meesten gaan met een georganiseerde busreis. Tot nu toe was het heel vaak zo, dat er maar een stuk of vier a zes mensen in een tempel zijn. Heerlijk rustig en verstild. Maar vandaag was het een drukte van belang met buspelgrims. Zo staan we in tempel negen de hartsoetra op te zeggen als er opeens dertig Japanners om ons heen komen en hun rituelen gaan doen. Een drukte van belang. Komt de groepsleider naast ons staan en gaat halverwege met ons meebidden. Natuurlijk doen we klemtonen en snelheden anders, misschien zelfs wel verkeerd, maar uiteindelijk doet de halve groep mee en krijgen we een bescheiden applaus en willen verschillende mensen een foto van ons maken.

Maar goed vanmorgen stonden we al om zes uur op want we moesten al twee kilometer om lopen voor ons ontbijt in de supermarkt. We maakten ons daar niet druk om want we konden de rugzakken in de tempel laten staan en gingen vanuit de supermarkt naar bij-tempel 1 Taisanji. Tien kilometer heen en terug met een klim van 400 meter. Gelukkig was het bewolkt maar zonder zon zweetten we evengoed al als een gek.

Vierhonderd meter klimmen geeft natuurlijk wel een mooi uitzicht.

Een deel wandelen over dit soort paden. Waar kennen we die van?

Maar trappen lopen doen we veel.

En dan is dit de beloning: bij tempel 1

Op weg naar de volgende tempel aten we al om 11 uur nog rijst met kerriesaus in een Udon. Een Udon is een restaurant waar ze Udon serveren en Udon is spaghetti en wordt geserveerd in een bouillon. Lekker zout in ieder geval want daar verliezen we nogal wat van.

Vergelijken heeft geen zin maar verschillen vallen wel op. De Henro gaat minder om lopen lijkt het wel dan een Camino. In Spanje loop je alle kilometers met het einddoel als beloning. Hier loop je van tempel naar tempel en die liggen in het eerste deel nogal dicht bij elkaar om uiteindelijk de hele pelgrimstocht te hebben afgerond. Ook vandaag zijn we de hele dag bezig geweest maar hebben toch maar 25 kilometer gedaan.

Uiteindelijk zitten we nu in tempel negen en kunnen slapen in een tentje op het terrein. Ook weer Tsuya-do. We hopen wel beter te slapen dan afgelopen nacht in de toegangspoort. We gingen te vroeg slapen, al om zeven uur maar werden om tien uur weer wakker. JATLEG dus. Toen toch maar melatonine ingenomen maar het bleef prut. Vandaag trouwens nergens last van maar we gaan nu later slapen en nemen meteen een melatonine tabletje in. Hopen dat we lekker kunnen knorren.

Inmiddels hebben we contact gelegd met de monnik. Aardige man die hier zijn hele leven al woont. Hij is zeer in service zo kwam hij niet alleen met een tentje aanzette maar ook nog met opblaas matjes. Extra zacht dus voor onze heupen want die krijgen het wel te verduren. Ook zitten we lekker mugvrij in het Nokyosho, het barst van de muggen in Japan, dat is de ruimte waar de stempels worden gegeven. We kunnen nu uitgebreid internetten dus helemaal goed.

Met groeten Ton

De wensen die we vandaag hebben uitgesproken zijn:

Bij-tempel 1 Taisanji

Dat kinderen de juiste weg mogen kiezen

Tempel 7 Katakuji

Voor een zoon dat hij een baan in de ICT krijgt waar hij zich gelukkig voelt.

Tempel 8 Kumandaniji

Vrede voor iedereen

Tempel 9 Horinji

Vandaag mogen we voor onszelf vragen voor veel geluk samen, zeker op weg in dit nieuwe pad in Japan