Er werden de afgelopen dagen zoveel lieve en aardige dingen gezegd en gegeven dat we er beiden stil van zijn geworden.
Normaal gesproken krijg je dit soort complimenten pas na je dood.
En nu realiseer je je weer even heel duidelijk wat deze mensen allemaal voor je betekenen.
Zo hadden we vanmiddag de afscheidsborrel voor familie, vrienden en kennissen.
Daarvoor hadden we een ruimte gehuurd in een boerderij in Heiloo.
Het zag er leeg al gezellig uit.
Maar met de genodigden ging het pas leven.
Een paar weken geleden wilde Rick weten wat ik met al die gatenstenen wilde doen. Tja, wegdoen vond ik niets. Weggeven dan maar. Maar aan wie?
Dus stond er vanmiddag een tafel vol met al mijn stenenslingers om weg te geven. En...... weg zijn ze.
Samen met de laatste spulletjes uit de potvis en zaken waarvan we toch nog afscheid van wilde nemen.
Iedereen blij.
We doen komende weken in 108 tempels de rituelen die in een Boeddhistische tempele gedaan horen te worden en we hadden gevraagd of de genodigden een tempel wilde sponsoren waar wij dan een opgegeven gebed zullen uitspreken.
Dat alleen al maakte de deze middag bijzonder omdat we een kijkje in het persoonlijke leven van de ander mochten maken.
Rick zit nu te inventariseren en het lijkt erop dat alle 108 tempels geadopteerd zijn.
Dat voegt voor ons beslist een extra waarde toe aan deze pelgrimstocht.
Nu eerst nog wat melatonine en dan kruipen we helemaal tevreden tussen de lakens. Morgenochtend gaat de wekker om vier uur.
Met dankbare groeten Ton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten