Interval

Het leven glijdt voorbij.

Maar als je steeds een paar dagen elders verblijft en weer terug bent op je normale plek, ervaar je ineens een sprongetje.
De bomen waren een week geleden nog kaal maar nu zag ik bronsgroen aan de Lindeboom voor ons huis. De koolplantjes in de groentetuin hebben er enkele blaadjes bijgekregen en de sla begint al kropjes te vormen. Aan de tuinbonen is overigens nog niets te zien. Die vinden het nog te koud of zijn misschien wel allemaal opgevreten door de vogels.
  
Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor Spanje. Als we daar zijn, zien we ook allerlei veranderingen, die overigens wel groter zijn omdat de tijd dat we daar niet zijn, langer is. Ineens zagen we dat van een groot perceel de olijfbomen zijn weggehaald, er nieuwe terrassen zijn gemaakt die zijn beplant met Avocadobomen. Een deel van de doorgaande weg naar Competa is aan verzakken. Dat we er vorige week aankwamen waren er ineens duidelijke scheuren in het asfalt te zien.

Leuker om te zien is dat de verplante vijgenboom zo goed is uitgelopen. De sinaasappelboom heerlijk geurt vanwege de berg nieuwe bloemetjes die hij heeft gevormd. En dat de Aloë's als vanuit het niets bloemen lijken te hebben gekregen.

Dat de palm die ik twee maanden geleden heb geplant en er heel dood uitzag toch een mooi groen blad heeft gemaakt.

Andere dingen voltrekken zich sneller, zoals het uit de hand gelopen brandje aan de overkant van ons dal. Ik werd wel even herinnerd aan mijn brandje. Zo had het bij mij dus ook kunnen aflopen.

Ik ben blij met deze intervallen. Ze maken mij bewust van het voorschrijden van de tijd. Om de tijd niet achteloos voorbij te laten gaan en ineens te ontdekken dat ik oud ben maar bewust acties onderneem om een vervult leven te lijden.

Met groeten Ton