Sacherijnig en boos

De afgelopen weken is er al meerdere keren veel regen voorspeld. Ik denk bij elkaar opgeteld ongeveer 200 millimeter maar wat er daadwerkelijk viel is niet meer dan 1 millimeter. Zeer teleurstellend want mijn hemel wat hebben we het hard nodig.

Maar goed. Gisteren kwam er dan eindelijk een lekker regengebied aan dat ook nog eens vol over ons zou heentrekken.

We zitten zo ongeveer bij de rode pijl. Wat kan er nog mis gaan?

Kunnen we dan alvast pannenkoeken eten, vroeg Rick terwijl het nog droog was.

Eerst zien met die regen en dan pas geloven, antwoordde ik. En dan heet ik niet eens Thomas maar ben te vaak teleurgesteld in de weersvoorspellingen.

Maar dan zeur ik er niet meer om als het echt gaat regenen. Gewoon een voorschot. Ik heb er zo lang naar uitgekeken, kwam er nog achteraan. 

Alsof ik niet teleurgesteld ben na het steeds maar weer opnieuw installeren van alle waterwerken voor jan met de korte achternaam. En natuurlijk doe ik het steeds toch opnieuw want ik wil ook niets mislopen.

Dus bakte ik pannenkoeken. Onze taken zijn goed verdeeld. Ik kook, we eten het samen open, Rick doet daarna de vaat omspoelen en samen wassen we af.

Pannenkoeken eten we altijd staande aan het aanrecht. Zo gauw er een klaar is leg ik die op een bord en schep nieuw beslag in de pan. Ondertussen strooit Rick er suiker op en rolt hem op, snijdt het in stukjes en dan eten we hem op. Na twee hapjes keer ik de koek in de pan om en eet de volgende twee stukjes op. And repeat 8 times.

Tot zover alles pais en vree.

Het kan niet mis gaan. Toch?

Jawel. Het ging mis. Er viel slechts een millimeter.

Ik werd er helemaal sacherijnig en boos van. Niks aanvaarden. Gewoon teleurgesteld en boos op de wereld. Ik weet het. Dat heeft geen enkele zin en ik heb niet alleen mezelf ermee maar ook Rick.

Toch had ik me pas vanmorgen na een goede nacht slapen weer onder controle.

Voor vannacht wordt er opnieuw regen verwacht. En natuurlijk staan de waterwerken weer klaar. 

Met groeten Ton