Het is Rick die elk jaar na het overgaan naar wintertijd een week lang blijft roepen: maar in de natuur is het nu…..
Ik heb nauwelijks last van het gedoe met de klok. Op dit jaar na dan want mijn hemel: zondag wilde er maar geen eind aan de dag komen. En dan elke dag een uur te vroeg wakker.
Nou ja. Vroeg in de tuin om afscheid te nemen van de volle maan voordat ze zou verdwijnen in het zonlicht.
Altijd bijzonder om dit schouwspel te zien.
Er waren veel zaken waar ik deze week blij van was, werd en ben. Soms kleine dingen maar ook grotere die er voor zorgen dat ik tegenwicht kan bieden aan het nieuws. En in de meeste had ik geen aandeel.
Onder andere dat het een onbewolkte avond was en ik vanuit mijn luie stoel vrij zicht had op de gedeeltelijke maansverduistering. Dat we met de helft van het koor gezamenlijk lunchten wat heel gezellig was. Dat er toch nog weer vijf mm regen is gevallen. Dat de schouderoperatie van zus goed is verlopen en last but not least er eindelijk weer eens een geboorte plaatsvond in de familie. De oudste zoon van wijlen mijn broer werd vandaag vader. Van een gezonde zoon.
Met groeten Ton
6 opmerkingen:
Ik kan me er niets bij voorstellen dat je uit je ritme kan zijn door het verzetten van de klok. Ik heb er absoluut geen last van, ik slaap niet anders, doe niet anders. Gelukkig niet, heb al last van genoeg andere dingen, dit sla ik even over dank u wel! 😉
Er zijn gelukkig veel kleine dingen om van te genieten. De natuur is altijd weer verrassend, er is altijd wel iets moois te zien. Wat een voorrecht dat we er onbekommerd( nouja, meestal) van kunnen genieten
Gefeliciteerd, Oom Ton!! Dat zijn de leuke dingen in het leven..
Hoi Mevrouw Niekje, Koester de dingen waar je geen last van hebt en je bent een gelukkig mens. Met groetenTon
Hoi Roelie, Er zijn genoeg dingen om van te genieten maar met al het gedoe in de wereld vind ik het nogal een lastig om ze te zien. Met groetenTon
Hoi Marleen, Dank je. Oom Ton bestaat trouwens niet. Ze noemen me Ome Tos. Met groetenTon
Een reactie posten