Misdrijf

Acht dagen lang is Rick nu bezig met de wandeltraining van Leo en vandaag was het zover: ik mocht mee. Dat laatste was om de resultaten te laten zien en om te kijken hoe het wandelen gaat als er twee baasjes mee zijn.

Het is vermoeiend voor een hond om zich in te houden en niet te trekken aan de lijn. Daarom is het in het begin van de training belangrijk om in een prikkelarme omgeving te trainen. Gaat dat goed kan je uitbreiden naar een wat onrustigere. Vandaag wilden we naar het lekkerste taart restaurant dat in een natuurpark ligt waar nogal wat zwijnen leven. Niet in het restaurant natuurlijk maar je kan er wel heerlijk zwijn bestellen.

En het ging meer dan goed. Bijna 90% van de tijd wandelde Leo rustig met een loshangende lijn. Daarmee was er voor hem voldoende tijd om rustig te snuffelen en tjee, wat moet zo’n park heerlijk ruiken met zijn honderden wildgangen.

En wat is dat een verschil met een paar weken geleden. Trekken, corrigeren, verbieden: niets van dat alles. Tot.........

we dit dode half aangevreten zwijn zagen liggen. 

Waarschijnlijk hier naar beneden gestort. Wel een voordeel dat ik niets ruik want volgens Rick rook het vreselijk. Leo vond het heerlijk en luisterde niet meer naar de baas. Hij ging volledig los op geur en instinct.

Omdat ik toch niks ruik bekeek ik het dooie beest eens goed. Als het van de berg was gevallen en bijvoorbeeld zijn nek had gebroken zou het niet zo gewond zijn. Er zit een groot gat aan de achterkant. Bijna niet te zien op de foto maar het lijkt alsof er een achterpoot mist. Net als de kop die er niet bij ligt. De nek is links van de wond te zien. En dat lijkt me een beetje raar. Stropers? Het is wel jachttijd hier maar het lijkt mij dat jagers het hele dier zouden meenemen.

Gelukkig hoef ik daar mijn mooie hoofdje niet over te breken en met het hondje hoefde ik me ook niet te bemoeien dus kon ik rustig foto’s maken van korstmossen,

plassen,

een ‘Met de rug tegen de muur vijg‘

en deze schattige viooltjes. Hier ga ik in de nabije toekomst een misdrijf mee plegen. 

Ik verzamelde al een paar keer wat zaadjes maar die kwamen nooit op dus nu....... neem ik met de volgende wandeling een schepje mee. Mijn enige verweer is dat ze veel voorkomen.

Met groeten Ton