Annus mirabilis

Juist omdat we in het buitenland zijn doen we soms heel erg Nederlands. En het lijkt mij een menselijke trek om dat te doen. Een hang naar geborgenheid of heimwee naar vroeger. Misschien ook wel gewoon lekker vasthouden aan wat je kent. 

Dus bakte ik natuurlijk oliebollen en gaf er een aantal aan onze Engelse buren die ons weer wat van hun typisch Britse Christmaspudding gaven.

Anyway.

Vanmorgen eerst de kachel aan om warmte te maken zodat het beslag lekker zou kunnen gaan rijzen.

En dan bakken.

Mag ik ook wat baas? Ik zit er klaar voor.

Vorig jaar was het heel wat drukker in de keuken en dan merk je goed wat gezelschap met een mens doet. Maar een partner en een hondje zijn ook niet mis.

Bakkie leeg.

54 Bollen als resultaat.

Al een jaar of vijf eten we op de laatste dag van het jaar alleen maar oliebollen en al snoepend namen we het afgelopen jaar door.

Wat zijn de hoogtepunten?

De dagen dat we gasten ontvingen in Los Zuecos. Het was leuk en dierbaar en zeker in het licht van de Corona, later in het jaar, doen beseffen hoe belangrijk menselijk contact is.

Dat we goed door dit toch wat bijzondere jaar zijn gerold. De dingen die we vorig jaar hadden bedacht voor 2020 zijn door Corona slechts ten dele vervuld, zoals zangles en het dirigeren van het Spaanse koor door Rick. Maar  juist door die Corona kon Rick het eerste jaar van de dirigenten opleiding volgen en werkte hij door ons langdurige verblijf in het noorden bijna twee keer zoveel als gepland. Daarnaast kreeg hij ook nog eens de zorgbonus van de overheid.

Voor mij is het vele werken in het hospice het hoogtepunt. Het sleepte mij door de Intelligente Lockdown en omdat ik er zo vaak was, verdiepte de relatie zich met de gasten, waarvan sommigen langdurig verbleven en met de collega vrijwilligers. 

Een ander hoogtepunt is, misschien wat ongebruikelijk, dat we beiden het virus hebben opgelopen. Het heeft ons doen besluiten om daarna toch naar Spanje te reizen en met die keuze zijn we nog steeds heel tevreden.

Ook onverwacht is de komst van onze inmiddels al helemaal in de roedel opgenomen Leo. Het vroeg wel wat aanpassing maar wat is het fijn om weer een huisdier te hebben.

Hoogtepunten.....tja, wat nog meer. Nou dat we met de uitdagingen die het virus ook op ons had, we er samen het beste van hebben gemaakt. 

In Spanje wordt weinig privaat vuurwerk afgestoken en in het buitengebied al bijna helemaal niet. 

Wij? Wij steken nooit iets af en houden het bij de vuurpijlen van Moeder Natuur.

Want heeft zij niet de mooiste pijlen op haar boog?

Met groeten Ton